bolesny brzuszek po usunięciu macicy

[basia65]

Aniołeczku musisz koniecznie to wyleżeć, bo bez tego nie będzie poprawy, wiem że z praca nie jest lekko, ale zdrowie jest najważniejsze, nie zapominaj o tym

[5anioleczek5]

witajcie dziewczyny u mnie jest deczko lepiej dzisiaj ugotowałam energetyczny rosołek z koguta i cieplutki popijam sobie a w domu szpital młodsza córka leży
wczoraj ją powliło prawie nie mówi starsza tez poleguje miesiąc przed porodem ma ucisk na rwe kulszowa i nie może chodzić, Ja dzisiaj próbowałam ogarnąć dom , ale zalałam się potem i skończyło się na ugotowaniu obiadu , a zmęczona byłam jakbym ciężko pracowała cały dzień masakra jakaś
mamcia przyszła z pretensjami ,że dzisiaj nie zaglądłam do niej i nic jej nie pomogłam DZIEWCZYNY Z KAD WZIAC SIŁ?????????
No nic może dzisiaj się wcześniej położę i jutro będę silniejsza to trochę ogarnę dom , czasami zwykłe codzienne czynności sprawiają trudnośc

[laguna]

Aniołeczku, a skąd Ty masz mieć siły, jak nie wyleczona jeszcze jestes?
Musisz powiedzieć mamie, że jestes jeszcze w okresie rekonwalescencji i potrzebujesz czasu, żeby wrócić do formy.
Zadbaj o siebie i nie forsuj się, bo możesz sobie tylko zaszkodzić ale to już na pewno wiesz
Acha, no i jeszcze uswiadom sobie i innym, że nie jestes cyborgiem i masz prawo do gorszego samopoczucia oraz do odpoczynku

[olikkk]

Oj Aniołeczku namnożyło się tych problemów u Ciebie
Niestety, ale jeśli masz być pomocą dla innych, sama najpierw musisz być zdrowa, nawet mama , a może przede wszystkim mama powinna to zrozumieć
Zdrówka życzę Tobie i całej Waszej rodzince

[5anioleczek5]

to nie takie proste moja mama tez miała taką operację jak ja jakieś 26 lat temu , ale hormonów nie brała i p o lekarzach jak ja nie latała i jeszcze tyle badań
jej się to w głowie nie mieści nikt się nad nią nie rozczulał trzeba było iść w pole i robic , bo nie miał kto i dzięki Bogu przeżyła i do dzisiaj żyje i kto by się tak pieścił.i w ogóle szkoda pisać

[eli-50]

Aniołeczku jesteś podwójnie osłabiona. Najpierw się wykuruj, a potem bierz się za robotę . Szybkiego dojścia do formy Ci życzę jak było u mamy

[olikkk]

No i smutno jak mama tak mówi
Chyba jest z tych, z którymi lepiej nie wchodzić w dyskusję, tylko robić swoje, zgodnie ze swoim sumieniem

[5anioleczek5]

tak olikk u niej nie ma że boli może sama dużo przeszła nie było jej lekko , ale to mamcia moja i kocham ja taka jaka jest

[olikkk]

[vika45]

Aniołeczku kiedyś było inne pokolenie: bez chemii, zdrowe jedzenie, powietrze nie możemy się porównywać-to inna półka w populacji

[Lori_41]

Aniołeczku Witaj!
Poczytałam o Twojej sytuacji i widzę , że masz czas: " siła złego na jednego" . Jak większość z nas masz też dylemat , czy iść do pracy , czy wyleżeć i wyleczyć się do końca. Coraz częściej wśród nas są osoby , które doświadczyły na własnej skórze , że w pracy nie ma litości . Trzeba coś zrobić , to musimy być sprawne . Jeśli nie możemy jeszcze wszystkiego robić , to żaden szef nie powie żebyśmy czegoś nie robiły .
Mój co prawda mówił : zostaw to wiadro , ale dziwił się , że nie przeniosłam czegoś dwa razy cięższego...a wkoło chłopy jak dęby! Tak że jeśli sie same nie uszanujemy to nikt nas nie uszanuje. Gdy całkiem się przedzwigasz to nikt z pracy cie nie zarejestruje do lekarza , nikt nie wykupi ci leków i oprócz współczucia nikt ci raczej nic nie zaoferuje. Tak więc dolecz się dziewczyno . Sama wiesz , że nie kombinujesz .Zdrowa wrócisz pełna wigoru i zaangażowania do pracy ! Zdrówka Ci zyczę !

[5anioleczek5]

Dzięki dziewczyny za słowa pocieszenia no i dobre rady , dzisiaj czuję sie lepiej ugotowałam obiad i zaniosłam rodzicom pozamiatałam im w domciu , bo rano mamcia była , że się zle czuje a tato ma jakieś boleści w brzuchu , ale zjedli i ozdrowieli tato poszedł pracować łupić groch jaśka fasole więc myślę ,że to każdy chce być dopieszczany i zwracać na siebie uwagę , no cóż takie to życie
dziwaczne , a starsi ludzie to jak dzieci , ale to nie ważne to rodzice dobrze ,że jeszcze są, ja psychikę starszych znam , bo pracuję zawodowo z nimi już sporo ponad 20 lat.
U mnie teraz zaczęło padać cały dzień był ciężki jakiś łamie mnie w kościach pewnie na zmianę pogody jutro już sobota i dni lecą jak szalone
ą dzwonili do mnie z kadr upewnić się czy jestem chora na inną chorobę , bo przekroczyłam 182 dni zasiłku , nawet szukałam w przepisach jak to jest , ale po chorobowym ginekologicznym poszłam do pracy i po przerwie mogę znów chorować na inną chorobę nic się nie dzieje.

[olikkk]

Aniołeczku co u Ciebie ? Czy już jesteś zdrowa ?
Mam troszkę zaległosci, więc wybacz jeśli czegoś nie doczytałam
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i życzę zdrówka

[5anioleczek5]

witaj kochany olikku
tak długo ciebie nie było , że syrenkowo bez Ciebie kochana to nie syrenkowo musisz tu być z nami
cóż u mnie wraca pomału wszystko do normy wróciłam do pracy trochę porozmawiałam z organizatorką to może na jakiś czas będe miała spokój z dzwiganiem
w czwartek ide na badania i do neurolog , bo mój kregosłup to się do wymiany nadaje przez 25 lat pracy przy leżących starszych ludziach swoje zrobiło
właśnie biorę zabiegi na szyjny , ale dzisiaj bardzo żle się czulam bolała glowa usztywniło szyje i ramiona , dobrze , że sobota to trochę przejdzie i jeszcze tydzień tych zabiegów
powiem tak lekko mi nie jest juz nie jestem taką samą kobietą jak przed operacją szybko się męczę i psychicznie też nie jestem taka silna
niekiedy nie daję rady wszystkiego ogarnąć : w pracy 3 osoby mam do opieki mają różne potrzeby problemy trzeba im wszystko pomóc staram się zawsze przynieśc tym biednym starym schorowanym samotnym ludziom odrobinę uśmiechu i dobre słowo , bo często prócz mnie nikt ich nie odwiedza.Często mówią o mnie że jestem ich aniołeczkiem , nieraz mi się nie chce uśmiechać , gdy wszystko boli każdy krok niekiedy czuję , ale mimo wszystko staram się nie pokazać tego że coś mi dolega.
Po pracy wracam do domku i od nowa sprzątanie itp córka jeszcze 3tyg i będzie rodzić to ledwie się sunie i nie ma kto nawet poodkurzać ale to jeszcze nie koniec , bo wpada mama i się upomina , ze dzisiaj nie byłam u niej i ze ma bałagan i zakupy trzeba zrobić i czy nie mam jakieś zupki bo by zjadła
powiedz olikk jak to wszystko ogarnąć i z kąt brać siły, czas aby to wszystko ogarnąć i nikogo nie zawieśc???? bo ja coraz częściej wysiadam i zwyczajnie nie mam siły
Przepraszam , że się tak rozpisałam
, ja z reguły się nie użalam nad soba i się nie skarżę , ale brak mi energi i nie cieszy mnie to wszystko jak kiedyś może się wypaliłam ?
u mnie wnuczek bardzo się pochorował cała noc wymiotował miał 39 stopni gorączki byli z nim w szpitalu i podobno taki wirus panuje i do tego jeszcze zapalenie oskrzeli i wróciła astma biedny jest taki wmęczony i osłabiony
a co olikk z bulbinką się dzieje może wiesz bo się nie pokazuje?
a co u cebie jak włoski i co ze stawami mocno ściskam pozdrawiam

[olikkk]

No nie wiem Aniołeczku jak to wszystko ogarnać i nie mam pojecia jak sobie z tym radzisz, wniosek jeden, Ktoś tam z Góry ładuje Twoje akumulatorki i oby tak było dalej , bo skore jesteś Anioleczkiem, to dasz radę , bo Anioły zawszs sobie radzą i tego Ci z całego serca życzę
A co do mnie, to o włoskach pisałam tu http://syrenki.net/viewtopic.php?f=9&t=453, a na kopytko nadal utykam, ale da się żyć dziękuję

[olikkk]

Aniołeczku zabiegi na szyjkę pomogły ?
Szefowa dotrzymała słowa w sprawie organizacji Twojej pracy ?
Mam nadzieję, że masz się już lepiej
Z Bulbinka rozmawiałam ostatnio dość długo, nadal nie jest w najlepszej formie psychicznej

[5anioleczek5]

olikk
jak ty to robisz , że o wszystkim pamiętasz ,no cóż trochę pomogły , ale odezwał się kręgosłup lędzwiowy , a szkoda pisać rano wstaję jednym bólem czuję się gorzej niż moje podopieczne , a potem jak się rozchodzę to jako tako , a po południu znów wszystkie kości stawy dokuczają masakra jakaś
w pracy bywa różnie mam 3 podopieczne , wczoraj niedziela , a ja dostaję telefon o 20 , ze się jedna pani wywróciła i bardzo boli ją bark doczołgała się do telefonu i nie da rady otworzyć drzwi , a ja mam klucze i co trzeba było wsiąć w auto i 10 km pojechać i zobaczyć co się dzieje a 6 km od niej syn mieszka , ale ma ją daleko gdzieś i wcale nie pomaga jej nawet na święta ,a pani ma 120 żywej wagi
na szczęście okazało się ,że tylko potłukła się solidnie i tak to wygląda
powiem szczerze miałam 3 dni wolne , ale tak się zmęczyłam , że ledwie żyję , wszyscy coś chcieli nic nie wypoczęłam miałam jeszcze z wnuczkiem 2 dni .W ta sobotę znów dyżur mam , ale musze się asertywności nauczyć , bo inaczej to ja będę potrzebować
opieki.powiem tak jak na razie nie wróciłam do takiej formy jak przed operacją jestem dużo słabsza i zwyczajnie nie daję rady i to mnie strasznie denerwuje i dołuje , zarazem martwi co będzie dalej.
jakoś trudno mi naładować akumlatory jak kiedyś kładę się padnięta a rano wstaję zmęczona i co to może być?
Dosyć o mnie nażaliłam się a co u Ciebie jak tam stawy i czy wypadaja jeszcze włoski , szkoda mi bulbinki jakoś tak smutno bez niej pozdrawiam i dziękuję za pamięć

[olikkk]

Aniołeczku skoro masz tyle obowiązków w domu, w pracy, u rodziców, wnuk i problemy zdrowotne, brak czasu na odpoczynek to nie dziw się, że wciąż czujesz się zmęczona i obolała
Pewnie asertywność by się przydała, ale to pewnie nie takie proste w Twojej sytuacji
U mnie lepiej i z kopytkiem i włosami, ale jeszcze wypadają
Nadal je ratuje na wszystkie sposoby od wewnątrz i zewnątrz
Życzę Ci dużo zdrówka, siły, asertywności , wyrozumiałości wśród znajblizszych i chętnych do pomocy

[eli-50]

Aniołeczku masz tyle spraw na głowie i do tego jesteś po takiej operacji nie tak odległej jeszcze. Wcale się nie dziwię, że tak się czujesz. To jest na pewno dla Ciebie niełatwy okres. Parę miesięcy po operacji przy takim nawale obowiązków trudno inaczej się czuć. Jednak ta słabość jaką większość z nas przez pewien okres odczuwała stopniowo mija. To jednak dość długi proces, kiedy nabieramy na nowo sił i energii jako takiej. Był czas, gdy wszystko mnie męczyło i trochę martwiłam się tym. A teraz po kilku latach muszę tylko pamiętać o tym, żeby za wiele nie podnosić. Życzę Ci, abyś trochę poodpoczywała i nabrała sił . Trzymaj się

[5anioleczek5]

Eli bardzo dziękuję za tych parę słów które do mnie napisałaś , wiele dla mnie one znaczą , może masz rację ,że to jeszcze mam prawo tak się czuć przy takim nawale pracy, ale zmartwiłam się , że po kilku latach dalej nie można podnosić ciężkich rzeczy , bo ja już teraz wynosiłam chodzik na 2 piętro około 12 kg ważył mam nadzieję , że nic sobie nie uszkodziłam
pozdrawiam ciebie i mam nadzieję ,że moje słabości miną