Guz graniczny jajnika - AniaAnia

[Klaudia1985]

Czy sa tu kobiety, które mają małe dzieci? Jak szybko po operacji zostałyście same z dzieckiem. Moje dziecko ma 2.5 roku. Czy po wyjściu ze szpitala dam radę zająć się nim sama ?

Kochana jestem tydzień po operacji laparoskopowej…i chociaż czuję się zupełnie nieźle to z pewnością mogę powiedzieć że nie ma szans żebyś sama zajmowała się maluchem… Ciągle coś tam kłuje,pobolewa… jestem osłabiona… musisz koniecznie załatwić sobie jakąś pomoc… Wiem bardzo dobrze jak trudne jest oczekiwanie na operację i jak ciężko radzić sobie ze strachem który narasta każdego dnia… Do wtorku jeszcze trochę czasu…posprzątaj dom żebyś nie musiała nic robić po powrocie…ugotuj zupy i dania lekkostrawne na zapas…i myśl pozytywnie…operacja to tylko chwila…a później będzie już tylko lepiej…gdybyś chciała porozmawiać o coś zapytać… pisz śmiało 🙂

[AniaAnia]

Ja będę miała duże cięcie bo usuna macice i jajnik.Laparoskopie miałam w listopadzie. Mieszkanie posprzątałam. Jedzenie zamrożone. Jutro jadę rano do szpitala. Tydzień po laparoskopii czułam się dobrze. Troche szwy ciągnęły i bolał brzuch ale po paracetamolu przechodziło. Po 2 tygodniach jak zdjęli szwy prawie nie bolało. Teraz będę miała otwierany brzuch więc pewnie będzie gorzej. Zapytam przy wypisie ze szpitala czy wystawia mi L4 dla męża na opiekę.

[CichoSza]

Laparotomia wcale nie musi oznaczać, że pod względem bólu będzie gorzej. Ja również miałam bardzo duże cięcie, a po wyjściu ze szpitala chyba jedynie trzy razy wypiłam Nimesil, poza tym nie brałam przeciwbólowych. Nie ma więc co od razu negatywnie się nastawiać.

Dasz radę! Usunięcie macicy i jajników to podstawowa operacja ginekologiczna i tysiące kobiet dziennie przez nią przechodzi. Będzie dobrze. Ja w poniedziałek przyszłam do szpitala, a w piątek na wieczór już jechałam do domu. Ty również szybko dojdziesz do siebie. Oczywiście cały czas będziemy Cię wspierać.

[ASAJ75]

AniaAnia, musisz po otwarciu jamy brzusznej mieć kogoś do opieki nad Maluchem. Nie da się nie podnieść, nie musieć podnieść rąk do szafek- nie trzeba po prostu do dzieciaczka wstać z łózka. Może przyjdzie Ci to lekko, a może nie, jeszcze tego nie wiesz.
Życzę Ci z całego serducha, by poszło jak po maśle. Ale pamiętaj, czas rekonwalescencji to czas dla Ciebie, jak się dobrze zregenerujesz to potem szybko wrócisz do pełnej sprawności. Przecież będziesz miała cięcie, poza tym jak wytną jajnik jest ryzyko, że spadnie Ci na chwilę poziom hormonu, a tym samym wzrośnie poziom stresu i złego samopoczucia. Bez skrępowania proś babcie, sąsiadki z innymi Maluchami, męża, koleżanki o pomoc. To nie wstyd, a kiedyś się zrewanżujesz.
Odezwij się po💪

[olikkk]

Ja będę miała duże cięcie bo usuna macice i jajnik.Laparoskopie miałam w listopadzie. Mieszkanie posprzątałam. Jedzenie zamrożone. Jutro jadę rano do szpitala. Tydzień po laparoskopii czułam się dobrze. Troche szwy ciągnęły i bolał brzuch ale po paracetamolu przechodziło. Po 2 tygodniach jak zdjęli szwy prawie nie bolało. Teraz będę miała otwierany brzuch więc pewnie będzie gorzej. Zapytam przy wypisie ze szpitala czy wystawia mi L4 dla męża na opiekę.

Aniu mąż ma prawo do opieki po Twojej operacji, więc niech się o nią ubiega, bo będzie Ci bardzo potrzebny w pierwszych tygodniach

[olikkk]

Ania Nie dasz rady zajmować się tak małym dzieckiem, bo sama będziesz słaba i będziesz potrzebowała pomocy przynajmniej przez pierwsze dwa tygodnie. A później musisz nauczyć swoje dzieciatko, że mama nie może dźwigać. Możesz przewijać na podłodze na kocyku lub przewijaku. To już na tyle duże dziecko, że umie bardzo dobrze chodzić. Samo wejdzie do łóżeczka czy do spacerówki.
Pracuję jako niania i wróciłam do pracy 2 miesiące po operacji, a mój podopieczny miał rok i 10 miesięcy. Nie dźwigałam maluszka. Czasem przykucalam albo siadłam na krzesło i tak go podnosiłam, nigdy na stojąco. I dałam radę z opieką i sobie nie zrobiłam krzywdy.
Pamiętaj, że jak nie zadbasz o siebie, to nie będziesz w stanie opiekować się dzieckiem.
Powodzenia

Potwierdzam
Ja też zajmowałam się dwuletnim wnukiem po operacji, ale radziłam sobie tak jak pisze Marzenka
Taki maluch świetnie zrozumie jak mu wytłumaczysz dlaczego nie możesz go brać na ręce i szybko nauczy się współpracować z Tobą tak, żeby nie zrobić Ci krzywdy

[Klaudia1985]

Aniu jak samopoczucie… ?Jutro będę trzymała za Ciebie kciuki… koniecznie daj znać jak się czujesz 😘

[AniaAnia]

Sampoczucie okropne. I strach. Bardzo się boję.Wczoraj lekarz powiedział że wytna tez węzły chłonne żeby wysłać do badania. Personel na oddziale bardzo miły i pomocny. Operacje będę miała około 13.

[olikkk]

Aniu wspieram i trzymam kciuki
Bądź dzielna

[eli-50]

ANIU powodzenia

[CichoSza]

Klaudia1985, jeżeli chcą wyciąć węzły, to trzeba się tylko cieszyć, bo dzięki temu wszystko dokładnie przebadają.

Wiadomo, że strach zawsze jest, tego nie unikniemy. Ja też się bałam, bo u mnie to była operacja wysokiego ryzyka i lekarze kazali mi mieć tego świadomość. Ale nie miałam innego wyjścia, mojego raka nie dało się leczyć w żaden inny sposób, ani chemią, ani naświetlaniami (a to wstępnie było planowane). Byłam spokojniejsza, kiedy uświadomiłam sobie, że nie mam innego wyjścia i jest to doświadczenie, przez które po porostu muszę przejść. Lekarze mówili mi, że będę po zabiegu bardzo długo dochodzić do siebie i że będzie duże ryzyko komplikacji, a tymczasem wcale nie było tak źle. Po dwóch miesiącach w pełni już wróciłam do siebie.

Pamiętaj, że wycięcie macicy z przydatkami to jedna z najbardziej podstawowych operacji ginekologicznych i każdego dnia przechodzą ją tysiące kobiet. Lekarze mają więc ogrom doświadczenia i wiedzą, co robią. Obejrzyj sobie dzisiaj ulubiony film, weź relaksującą kąpiel, posłuchaj muzyki, pójdź na długi spacer. Będzie dobrze.

[eli-50]

"Lekarze mówili mi, że będę po zabiegu bardzo długo dochodzić do siebie i że będzie duże ryzyko komplikacji, a tymczasem wcale nie było tak źle."
Czy lekarze muszą tak mówić i straszyć pacjenta nie mając co do tego stuprocentowej pewności ?

[ASAJ75]

AniaAnia! Łapki mnie bolą od ściskania kciuków za Ciebie, jak się masz?

[CichoSza]

W moim przypadku to raczej cud, że komplikacji nie było. Jeden szpital w ogóle odmówił mi operacji ze względu na zbyt wysokie ryzyko zgonu. W drugim szpitalu jeszcze na stole operacyjnym mówiono mi, żebym miała świadomość, że po operacji może być konieczność przewiezienia mnie na OIOM i potrzymania pod respiratorem przez parę dni. Tymczasem wybudziłam się bez problemu jeszcze na sali operacyjnej. Cieszę się, że mnie zawczasu poinformowano o możliwych powikłaniach, ale jeszcze bardziej cieszę się z tego, że prognozy się nie sprawdziły.

[Klaudia1985]

Sampoczucie okropne. I strach. Bardzo się boję.Wczoraj lekarz powiedział że wytna tez węzły chłonne żeby wysłać do badania. Personel na oddziale bardzo miły i pomocny. Operacje będę miała około 13.

Aniu jak się czujesz? Czekamy na info… mam nadzieję że wszystko przebiegło bez komplikacji i powolutku wracasz do zdrowia…

[AniaAnia]

Dziewczyny przetrwałam! Lekko nie było ale już jest po.Wczoraj był dzień kryzysowy. Bolało mnie wszystko. Dostalam kilka kroplówek w nocy. Dziś jest trochę lepiej. Wstałam ma nogi. Dziekuje za wasze wsparcie i trzymanie kciuków.

[Stynka]

Brawo

[ASAJ75]

Super, wracaj do zdrowia

[CichoSza]

Super, teraz będzie już tylko lepiej!

[Klaudia1985]

Wspaniałe wieści… trzymaj się dzielnie…odpoczywaj i wracaj do zdrowia 🙂