Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Hopeles, Hopis..kochanie... zamknij oczy, ucisz emocje, otwórz serducho,zaufaj uczuciu.
Fajnie napisała Diara...

Zaufaj Waszej miłości..bo to miłość budzi pragnienia i pożądanie.. Buziaki

Tak, Diara napisała to wszystko, co chciałam sama napisać, ale dodam jeszcze od siebie, że ( pewnie z racji mojego wieku ) nie pomyślałam przed operacją o tej swerze pod swoim kątem, raczej ucieszyłam sie, że mąż zdecydowanie skorzysta z nowej sytuacji
Nie da się ukryć, że kocham go bardzo, więc jest wreszcie wynagrodzony za tyle lat mojej niedyspozycyjności

Hej Dziewczyny,
Ja zupełnie inaczej to wszystko przeżywałam . Ogólnie byłam pozytywnie nastawiona do operacji, a potem nie mogłam sie doczekać powrotu do przytulania Zanim nadszedl czas, kiedy pan doktor pozwolił, zażywałam już troszkę pieszczot Nieco pózniej przy pierwszych próbach wspołżycia ( z sukcesem ) czułam niewielki dyskomfort gdzies w brzuchu, w miarę narastającego podniecenia, ale już po 6 tygodniach od operacji mogę śmiało powiedzieć, ze minęło i jest OK. Mam tylko wrażenie , ze przesunęło mi się miejsce największej przyjemności tam w środku , ale jest nawet fajniej Za każdym razem mam satysfakcję ze zbliżenia.
Hopeless - trzymam za Ciebie kciuki Jeśli teraz nie czujesz potrzeby, jeszcze się boisz, poczekaj aż poczujesz ze tego pragniesz Ale proszę, nie nakręcaj się, ze bedzie zle zanim nie spróbujesz

Życzę wszystkim Syrenkom bajecznych uniesień

Dziękuję, dziś już było lepiej.

Lukrecjo wspaniale
No widzisz Hopiś
Twoja rówieśniczka niemal biorac pod uwagę termin i zakres operacji , no i zobacz
Tego też życzę i Tobie

Posty wczorajsze zostały przeniesione do wątku Hopeless http://syrenki.net/viewtopic.php?f=28&t=485

Diara napisał(a):Nie chcę tu udzielać rad, bo nie jestem w stałym związku, ale ... czy nie za bardzo napędzasz sobie sama stracha oczekując od razu fajerwerków, na wszystko potrzeba czasu ... a tak na marginesie, dla przypomnienia - w trakcie tych naszych operacji przecież nie usunięto nam łechtaczki ani stref erogennych na całym ciele ...
Wszystko działa prawidłowo i to bez czekania na pozwolenie lekarza. Może warto od tego tylko zacząć a nie od razu od pełnego stosunku. Przecież jest tyle możliwości. Mnie zabrakło macicy, ale odczuwanie innymi zakończeniami nerwowymi mam jakby nasilone ( wrażliwsze dłonie, kark) a na filmach (i wcale nie mam na myśli filmów nieprzyzwoitych) podniecam się jak nigdy, więc racja jest chyba w tym, że udany seks to nie tylko macica i pochwa ...
Zestresowanemu facetowi penis nie stanie, a przecież my niczym się od nich nie różnimy, warto o tym pamiętać i samej sobie trochę odpuścić.

Kochana Diaro! Za Twoją radą zaczęłam terapię małymi krokami i powiem Ci, że miałaś rację. Po operacji wydawało mi się, że moje ciało jest jak drewno, nie reaguje, ale to nieprawda Ars amandi daje sporo możliwości, tak więc myślę, że będzie tylko lepiej. Pozdrawiam

Hopiś i to mi się podoba

Hej dziewczyny ja to juz wcale się nie będe wypowiadac na ten temat:) operacje miałam 5 sierpnia a na wspołżycie jeszcze sie nie
zdeydowałam.Mam taką blokade że nie potrafię jej pokonać raczej nauczyłam się juz z nią żyć

Kobieto, dużo tracisz przełam się, szkoda marnować czasu.Jesteś młoda bo ja to już moher/ ostatnio mi tak gówniarz przypalił w tramwaju/ ale się jeszcze chce

Martitko posłuchaj Viki, toż to dla Twojej zdrowotmości psychicznej i fizycznej
Że nie wspomnę o szanownym małżonku Jak on daję radę
Musisz nad tym popracować

Martitko zaczął się Nowy Rok, dodam nowy lepszy rok, więc czas na nowe działania.
Będzie fajnie, naprawdę teraz to dopiero tańce hulańce i swawola Pomyśl także o mężu...pewnie i Jemu jest ciężko.
Nie ma co przeciągać tej sytuacji.Może na początek małe przytulanko...małe pieszczoty...nie rezygnuj z tej strefy Waszego wspólnego życia.

Martitko polecam jakiś romatyczny wspólny urlop , może na rocznicę ślubu
Ożywić wspomnienia z miodowego miesiąca i zacząć wszystko od nowa
Osobiście dobrze wspominam wspólny pobyt w sanatorium, który otworzył nowy rodział w tej dziedzinie w naszym małżeństwie

77martita napisał(a):Hej dziewczyny ja to juz wcale się nie będe wypowiadac na ten temat:) operacje miałam 5 sierpnia a na wspołżycie jeszcze sie nie
zdeydowałam.Mam taką blokade że nie potrafię jej pokonać raczej nauczyłam się juz z nią żyć

Kochana! Im dłużej z tym zwlekasz, tym chyba gorzej. Ja też się bałam i nadal nie do końca jestem na wszystko gotowa, ale tak jak mówią Ci mądre Syrenki - powoli ale próbuj. One wiedzą, co mówią! Serdecznie Cię pozdrawiam i trzymam kciuki.

vika45 napisał(a):Kobieto, dużo tracisz przełam się, szkoda marnować czasu.Jesteś młoda bo ja to już moher/ ostatnio mi tak gówniarz przypalił w tramwaju/ ale się jeszcze chce

Oj ale bezczelny typek! Do takiej fajnej Kobietki!

Hopeless bardzo się cieszę i życzę dalszych sukcesów ...

Diaro! Syrenki i Krewetki Kochane!
Muszę napisać o tym, żeby podnieść na duchu dziewczyny przed i po operacji, które przeżywają ogromny stres i obawę, czy życie seksualne nie legnie w gruzach. Od mojej operacji za trzy dni miną dwa miesiące i mogę przyznać, że w moim przypadku wszystko wróciło do normy. Nie odczuwam żadnego bólu, a taki się pojawiał z powodu mięśniaków. Doznania niczym nie ustępują tym, które miałam przed zabiegiem; może nie dowierzacie mi, ale tak jest. Powiem więcej - pamiętam jak po porodzie wracałam do seksu i było dużo gorzej, wręcz bałam się, że już nie będzie ok. A teraz, po tak poważnej operacji, wszystko poszło gładko, spontanicznie. Nie planowałam, że ten "pierwszy drugi raz" odbędzie się w konkretnym terminie, dałam sobie czas, przyszedł naturalnie.
Jeśli byłyście ze mną od początku moich rozterek już wiecie, jak wiele zmieniło się w moim życiu w tym krótkim czasie na lepsze, przy Waszym wsparciu .
Z całego serca Wam dziękuję
Wszystkim tym, które przeżywają stres, życzę powrotu do równowagi, która z pewnością przyjdzie! Pamiętajcie, że Syrenki wiedzą, co mówią, zaufajcie im!

Hopiś cieszę się, że strach miał wielkie oczy tylko muszę przyznać, że ja też jestem zadowolona, jest dobrze ogólnie rzecz biorąc, po prostu. Kiedyś tak nie było. Nie zawsze. Może po prostu... tak miało być. W ogóle dużo zmieniło się, ale myślę, że na lepsze, może dlatego że po prostu nauczyliśmy się być ze sobą, takimi jakimi jesteśmy na prawdę. W moim przypadku wszystko poszło na plus

Hopiś swietnie to ujęła, dziewczyny nie bójcie się, nie wyolbrzymiajcie problemu. Każdego dnia jesteśmy inne i nasi partnerzy również. Nigdy nie ma dwóch takich samych zbliżeń-nie można powiedzieć, że kiedyś było lepiej czy gorzej. U mnie po prostu jest dobrze. Trzeba czerpać z tego tyle radości ile się da. I nie oczekiwać fajerwerków-a jak będą? Tym lepiej

Hopiś bardzo się cieszę...bardzo... buziaczki

To wspaniała wiadomość Hopiś