Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Bardzo się cieszę, po cichu myślałam, że tak właśnie będzie
Sama już nie wiem, czy te wszystkie wynalazki typu rezonans i tk są dla nas dobre bo mamy wewnątrz dużo rzeczy nieszkodliwych a jak już nam znajdą i na papierze wydrukują to wtedy zaczyna się zamartwianie, sprawdzanie, korowody tu i tam. No nie jest tak?
Buziaczki, Marzenko!

Dokładnie tak jest, na siłę szukamy co tam może jeszcze nam być. Marzenko, wyobraźnia jest wspaniała sprawą ale czasami gra przeciwko nam, a to już nie jest dobrze. W każdym razie

Marzenko to super że jest wszystko w porządku dużo zdrówka Ci życzę

No i widzisz, Marzenko, wszystko OK, tak jak miało być

Elinko, już pisałam ,że jestem po 2 letniej terapii indywidualnej metodą psychodynamiczną.Wcześniej w obliczu wszelkich trudności,problemów udawałabym po prostu,że nie jest tak źle,okłamywałabym siebie i innych.W takich schematach ustawiłam się ,żeby przetrwać dzieciństwo,ale te same schematy w życiu dorosłym przyniosły mi tylko szkodę Nie wiem czy uwierzycie,ale...nie umiałam płakać,nawet w czasie terapii nigdy nie zalałam się szczerymi,niewymuszonymi łzami.Dopiero jakiś czas temu udało mi się odblokować i pewną miarę ulgi mi to przynosi,łatwiej wylać swoje emocje.Obecnie raz w miesiącu spotykam się z grupą ludzi,którzy są wsparciem dla mnie,a ja dla nich.Niesamowite jest spojrzenie obiektywne kogoś z boku na moje problemy czy sposoby radzenia sobie z nimi.Wiele ludzi nie potrafi się przed sobą otwierać,więc od razu szukają pomocy u psychiatry,a oni najczęściej przepisują leki;szkoda że większość lekarzy nie zachęca pacjentów do psychoterapii(chociaż znam młodych lekarzy,którzy polecają gdy można połączyć obie metody albo uczciwie pytają pacjentów czy najpierw byli u psychologa).Leki nie zmienią sposobu myślenia,który tak jak w moim przypadku utrudniał mi funkcjonowanie w społeczeństwie.Oczywiści,jeśli lekarz stwierdziłby u mnie takie zaburzenia osobowości,które koniecznie trzeba by wesprzeć farmakologicznie-zgodziłabym się.
Mam też wrażenie,że idealizowałam własne dziecko i teraz trudniej mi spojrzeć prawdzie w oczy.....

Marzenko widziałam ,ze byłas wczoraj u onkolożki . Czy pytałas sie jej o te brachyterapie ?

Ja 14 lipca będę u ginekologa-onkologa od tego właśnie leczenia który ma rewelacyjne opinie zresztą poleciła mi Go dziewczyna w ( ..........)
( tzw beznadziejny przypadek którą prowadzi od 4 lat), a taka niesamowicie śliczna młoda kobieta ,że az serce boli

Owszem ,ale spojrzała na mnie wielkimi oczami i stwierdziła ,że w moim przypadku absolutnie nie jest to konieczne,bo to był rak endometrium.Gdyby potwierdziła się diagnoza z histeroskopii (a tam z wyskrobin i polipa wynikało że to rak clarocellulare-jeden z najgorszych),to wtedy pewnie i chemia i radioterapia by była konieczna,ale w zbadanych usuniętych narządach okazało się ,że tego typa tam nie ma,na całe szczęście dla mnie.

Marzenko, wydaje mi się, że to wszystko zależy od stopnia złośliwości raka. Mój mięsak macicy jest jednym z najrzadziej występujących, a jednocześnie jednym z najbardziej złośliwych i dających najczęstsze przerzuty odległe. Sklasyfikowano go jako pT3b i IIIB, a mimo to chemia i naświetlania nie były konieczne, bo poziom złośliwości tego wredniaka był niski. "Wystarczy lekka kuracja hormonalna" - to słowa szefowej kliniki, w której byłam operowana w ( ..........). Co do tego IIIB to też pewna nie jestem, bo z tego co czytałam w necie to powinno być IVA, bo miałam nacieki na sąsiednie narządy, ale sklasyfikowali go jako IIIB - może przez współistniejące z guzem wodonercze i ten niski poziom złośliwości właśnie.

Kochane syrenki ! Minął długi czas odkąd napisałam tu ostatni raz.Nie wiem od czego zacząć.....chyba od najważniejszego:ŻYJĘ,jestem zdrowa.Mam kontrolę w poradni onkologicznej już raz w roku.Odmówiłam wykonywania tomografii,w której kontrast źle wpływał mi na nerki.Odmówiłam w porozumieniu z mądrym radiologiem ,który wykonuje mi USG -dla świętego spokoju dwa razy w roku dokładnie bada:jamę brzuszną,piersi ,tarczycę (Hashimoto). Kontrola u ginekologa-dwa razy w roku.Przytyłam i mam to już gdzieś tam głęboko Szczerze,to rzadko kiedy myślę ,że miałam złośliwe nowotwory.Libido słabiutkie ,ale jak już zaczynam w to grać,to jest fajnie
25 grudnia 2019 roku zostałam przeszczęśliwą babcią.Moja córka urodziła synka w domu ,z dwiema położnymi i z mężem.
Nie wiem ,co jeszcze chciałybyście wiedzieć,odwykłam od pisania tutaj , nieco dziko się czuję.

Olikkk BARDZO dziękuję ,że się odezwałaś

Marzenko nie znamy się ale kiedyś czytałam Twoje posty. Jesteś z mojego województwa i dlatego ja miałabym do Ciebie ogromną prośbę. Czy możesz na pocztę prywatna podać kontakt do tego radiologa o którym piszesz oraz namiary do ginekologa, który Ciebie prowadzi. Jest tu na forum mało Syrenek z naszych okolic i ciężko w związku z tym o wymianę kontaktów do lekarzy. Dziękuję życzę zdrowia, dobrego samopoczucia pozdrawiam

Super Marzenko, że się odezwałaś To ja tak dopytywałam Oliczka o Ciebie bo masz identyczne rozpoznanie jak ja. Cieszę się, że u Ciebie wszystko OK. Będę się pocieszać, że u mnie będzie podobnie Życzę dużo zdrówka na dalsze, szczęśliwe lata z młodym pokoleniem
Napisałam Ci też wiadomość na priv

Marzenko bardzo bardzo dziękuję Ci za ten post
Życzę dużo zdrowia

Ewikaz,bardzo dobrze,że dbasz o swój spokój i poprosiłaś Olikkk Nie pisałam tu ,bo pewnego dnia nie poczułam już potrzeby ,by na forum zajrzeć-tak po prostu.Życie potoczyło się dalej,praca,rodzina.Niemniej przeszłam kilka emocjonalnych etapów od czasu operacji,sporo lęku.Tego nie przeskoczysz.Czytałam historie syrenek i zapewniały ,że będzie lepiej-miały rację Gdyby cos Ciebie nurtowało,pisz,bardzo chetnie służę pomocą

Marzenko dużo zdrówka i pociechy z wnuka.

Marzenko dobrze, że znowu jesteś
Dziękuję
Nie masz pojęcia ile to daje nadziei naszym Syrenkom
Życzę Ci dużo zdrówka i mam nadzieję, że odnowisz nasze wspólne syrenkowe relacje
Byłoby SUPER

Marzenko dzięki za info i gratulacje . Cieplutko pozdrawiam

A wiesz, Marzenko, że niedawno myślałam o Tobie? Też rzadko zaglądam na forum. Myślę, że częściej bywamy tutaj, gdy coś jest nie tak i szukamy wtedy wsparcia, a gdy wszystko się układa jak trzeba, forum schodzi na dalszy plan. Życzę Ci wszystkiego dobrego i pociechy z wnuka, uściski

Anetta a szkoda że nie wracacie bo przeszlyscie drogę, którą teraz pokonują nowe Syrenki. I im przydałoby się Wasze bardzo cenne doświadczenie i wskazówki

Anita71, nasze historie wciąż tu są, więc wystarczy się do nas odezwać, gdyby któraś z nowych Pań miała jakieś pytania. Jestem do dyspozycji

Anetta R. napisał(a):Anita71, nasze historie wciąż tu są, więc wystarczy się do nas odezwać, gdyby któraś z nowych Pań miała jakieś pytania. Jestem do dyspozycji

Anetto pozwól, że zapytam czy Ty nadal jesteś na terapii hormonalnej?