Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Stynko Trzymaj się mocno i zdrowiej

Dzięki eli-50

Stynko Kochana a jak spacery? U mnie dziś druga próba dam taki obrazek bo ciężko, bardzo ciężko. Na etapie Twego leczenia jestem myślami z Tobą, bardzo dobrze, że już jest przygotowany schemat działania i jesteś otoczona specjalistyczną opieką oraz wsparta profesjonalną wiedzą Naszych Dziewczyn, nie jesteś sama

Anita,
mój pierwszy "bardzo krótki" spacer był tydzień po operacji. Było to do samochodu na parkingu, z parkingu do rodziców i z powrotem Tak szczerze do bardziej męczyło mnie ubieranie i zapinanie butów oraz wsiadanie i wysiadanie z samochodu niż samo chodzenie.

Swój pierwszy dłuższy spacer opisałam 7 stycznia:

Dzisiaj przeszłam ponad kilometr po lekką górkę i ... masakra. Zmęczenie okrutne.
SPACERY zapiszę sobie na drzwiach wyjściowych z domu

Ze skruchą przyznaję... nie chodzę na spacery, bo... kartki nie napisałam

Jestem "aktywna inaczej". MUSZĘ wyjść z domu, bo opiekuję się rodzicami... codzienne zakupy, załatwianie leków, środków higienicznych, wynoszenie śmieci itp. Jako, że do rodziców mam ok. 4 km, to niestety korzystam z samochodu. Pamiętam, żeby nawet drobne zakupy wnosić na raty. Do cięższych mobilizuję męża

Ps. Właśnie przypięłam kartkę na drzwiach SPACERY Już nie będzie wytłumaczenia!

Szkoda, że nie mieszkasz bliżej bo pukałabym w drzwi i wyciagalabym na spacerki 🤗
Pozdrawiam i przypominam SPACERKI

Oj właśnie szkoda razem chodziłybyśmy na spacerki
bardziej mobilizuje i atrakcyjniejsze
ja mówię sobie ,będę jeżdziła na rowerze od wiosny ,ale wiatr ,deszcz i jak tu zacząć ,
poczekam do lata ,ale słońce, za gorąco, poczekam , jak będzie chłodniej
chyba tak jak Ty Stynko napiszę kartkę ,ale czy coś to da ?

Witajcie belli i Mario
Faktycznie razem byłoby raźniej
Dzisiaj się nachodziłam, ale nie można to nazwać spacerem.

Byłam dzisiaj (samochodem), jak co dzień u rodziców. Byłam też (również samochodem) u lekarza rodzinnego z powodu bólu/pieczenia stopy. Zlecił badania krwi i przepisał leki. Przeczytał też mój wynik PET i stwierdził, że jeszcze kilka lat temu nikt nie dopatrzyłby się tych zmian. Są małe i niewidoczne w inny sposób. To już drugi lekarz oprócz onkologa, który stwierdził, że trzeba to "wytłuc do końca". Mówią więc to co Wy, Drogie Syrenki
Po wizycie lekarskiej, pojechaliśmy (nie piszę już jakim środkiem lokomocji) z mężem na zakupy. Przynajmniej po markecie pospacerowałam

Stynka, spaceruj godzinę dziennie, po markecie, na dworze, składając pranie do szafy po 1 sztuce obojętnie, byle godzinę chodzić.

Dzięki Hugnonot Staram się! Jeśli chodzi o półki w szafach to najlepsze są te na wysokości od ud do głowy. Powyżej - trzeba się naciągać i napinać. Poniżej - to pozycja "przysiad", bolesna i trudna Takie mam przemyślenia ergonomiczne po dwóch miesiącach od operacji
Pozdrawiam

Moje przemyślenia podobne wypisz wymaluj, najgorszy niby przysiad też tak " półprzysiaduję" ( tak jakoś sama wpadłam na ten pomysł), ale podnieść się z tej pozycji... Zauważyłam też, że wszystkie płyny pierdołki, które były za pralką powoli uzupełniły jej górę, nawet nie wiem kiedy, cały zapas stanął na niej, żeby do maxa ograniczyć schylanie. Górna półka w kuchni opustoszała, garnki zmieniły położenie, jak patrzę na to wszystko to śmiać mi się chce Ale nie będę oszukiwać, zdarza mi się schylić nie powiem, że nie Czy możemy podnosić coś nogą .... bo i podnoszenie i ciężar nogi.. tak mi przychodzi to pytanie do głowy

A i jeszcze jedno Stynko jutro masz kolejny etap leczenia, myślami jestem z Tobą i cieplutko pozdrawiam

Anita71 napisał(a):Moje przemyślenia podobne wypisz wymaluj, najgorszy niby przysiad też tak " półprzysiaduję" ( tak jakoś sama wpadłam na ten pomysł), ale podnieść się z tej pozycji... Zauważyłam też, że wszystkie płyny pierdołki, które były za pralką powoli uzupełniły jej górę, nawet nie wiem kiedy, cały zapas stanął na niej, żeby do maxa ograniczyć schylanie. Górna półka w kuchni opustoszała, garnki zmieniły położenie, jak patrzę na to wszystko to śmiać mi się chce Ale nie będę oszukiwać, zdarza mi się schylić nie powiem, że nie Czy możemy podnosić coś nogą .... bo i podnoszenie i ciężar nogi.. tak mi przychodzi to pytanie do głowy

Nogą odradzam, ciągnie bardzo brzuch. Sięganie w górę typu firanki też nie jest zbyt mądre. Lepiej poprosić domowników a co można ustawić na dobrej wysokości i nic ciężkiego nie podnosić - jedynie przesuwać, toczyć itp.

Jak dobrze, że nie posiadam firan i dywanów a przesuwanie stosuję jak najbardziej.

Trzeba być "czasowo nie w pełni sprawnym", żeby przekonać się, jak można sobie życie utrudnić
Jeśli chodzi o nogę, a właściwie o chwyt z użyciem palucha...w ten sposób podnosiłam chusteczki higieniczne, kiedy mi upadły lub majtki ściągane na stojąco Co do podnoszenia ciężkiej nogi... lepiej mieć spodnie (getry) na sobie i wtedy "za szmatę" można ciągnąć do góry
Dzięki za ciepłe myśli pozdrawiam

Nie wiem czy to tak miało zadziałać ale ubaw po pachy wszystko sobie zobrazowalam jesteś cudowna Stynko

Tak, nasza Stynka dostarcza nam tu dużo uśmiechu a akurat tego nam trzeba

No tak: hahaha, hihihi, hehehe... spróbujcie i się przekonajcie się jak to jest

Jestem po ustawianiach i po pierwszej brachyterapii. Od wczesnego rana to trwało, aż do popołudnia. BARDZO nieprzyjemny dzień dla mnie, ale ...do przeżycia. Oby najgorszy w tej transzy leczenia.
Teraz jest ok, ale mam wiele rzeczy do przemyślenia. Jestem po obiedzie i idę się położyć.
Pozdrawiam, zajrzę wieczorem może już będę w lepszym nastroju.