6 dni do operacji, jak pokonać strach ? - KatkaS

[KatkaS]

Drogie Syrenki , mam wynik HP. Jest ok.
Dobry początek tygodnia 🥰
Dziękuję za całe wsparcie❤️
Jestem do dyspozycji dla każdej , która ma pytania i potrzebuje , żeby potrzymać kciuki.

[olikkk]

No i proszę jak pięknie zaczął się nowy tydzień
Bardzo się cieszę, gratuluję i życzę ZDRÓWKA

[ASAJ75]

KatKa - i jak tu nie lubić poniedziałków!
Super wieści!

[CichoSza]

Jaka cudowna wiadomość! Super, że jest ok! Teraz na spokojnie dochodź do siebie. Cieszę się, że mogłyśmy być z Tobą i mam nadzieję, że będziesz zaglądać jeszcze na forum.

[KatkaS]

Jeszcze raz , Wszystkim Wam, z serca dziękuję.
Na forum będę zaglądać na pewno. Czekam CichoSza na Twoje dobre wieści po konsylium.
Nie wiem, kiedy minęły te dwa tygodnie.
Teraz, do piątku jestem jeszcze na chorobowym. Potem tydzień lub dwa będę pracować zdalnie. Oby wystarczyło
Dobrego tygodnia Syrenki 🌷🌻

[Klaudia1985]

Gratulacje... cudowne wieści...😊

[Marzena17]

Super wieści

[Stynka]

super!

[Magdasz]

KatkaS super

[KatkaS]

Drogie Syrenki.
Od 2 czy 3 dni mam dość uciążliwe bóle pleców, teraz doszedł jeszcze ból piersi. Nie taki bardzo dokuczający, natomiast są one tkliwe, zwłaszcza sutki.
Dziś też zaczęłam mieć brunatne plamienia. Już dobry tydzień nic takiego się nie działo.
Czy to możliwe, że hormony szaleją , jajeczkowanie tak się objawia ?
Doświadczyłyście takich sytuacji?

[CichoSza]

Ty masz pozostawione jajniki, prawda? Jeśli tak, to one ciągle mają wpływ na Twój układ hormonalny. Z tego, co wiem z doświadczeń innych kobiet, plamienie/brudzenie w jakiś czas po operacji może się pojawić. U mnie w zaleceniach było napisane, że może trwać nawet 8 tygodni. Natomiast znam też Syrenkę, u której objawy się nasilały i okazało się, że trzeba było coś podszyć jeszcze w środku. Obserwuj siebie i w razie czego nie bój się skorzystać z porady lekarza.

[ASAJ75]

KatKa- a przed operację miewałaś bóle pleców?
Bez organu , nawet tak małego, nieco inaczej układa się postawa ciała, stąd plecy mogą zacząć boleć. Zapisz się do mądrego fizjoterapeuty i zacznij ćwiczyć, choć najpierw ortopeda wskazany. Nie stresuj się, trochę inaczej teraz żyjesz, leniwie i ciało świruje.
Jajniki Ci zostały prawda? Więc hormony powodują ból piersi a może nawet plamienia. No i szwy się wewnątrz mogły zacząć wchłaniać, usuwać, to też może być powód plamień. One są możliwe, póki nie ma dużo żywej, czerwonej krwi raczej wszystko jest ok.

[KatkaS]

Drogie CichoSza i ASAJ75, dziękuję, że odpisujecie .
Nie miałam bólu pleców wcześniej. Od kilku lat systematycznie ćwiczę, chyba to mi pomagało trzymać formę. Jajniki mam całe i zdrowe , pewnie te hormony szaleją. Nie mam czerwonej krwi, tylko brunatne plamienia. Ale na pewno jeśli będzie gorzej , pójdę do lekarza. Poczekam kilka dni.
Najgorsze, że przez tę kumulację dolegliwości czuję się bardzo zmęczona. Dziś to tylko leżeć , zero polotu, zero energii.
Oj, Syrenki, żeby tak pstryknąć i być już w maju:)

[CichoSza]

Znam dokładnie to uczucie. Chciałabym mieć już to wszystko z głowy. Musiałam umówić się dzisiaj do ginekologa-onkologa, bo pojawiły mi się jakiś czas po operacji guzki na wargach sromowych. Mija drugi miesiąc po operacji i nie schodzą, smarowanie nie pomaga. Dzwoniłam w tej sprawie do swojego CO i powiedziano mi, że nie muszę z czymś takim przyjeżdżać i pewnie to jedynie zapalenie mieszków włosowych. Nie uśmiecha mi się to wcale, bo wizyta oczywiście prywatna, więc kolejny wydatek, bo u mnie w mieście nie ma w ogóle takiego lekarza na NFZ.

[KatkaS]

Skandal, że z ewentualnymi komplikacjami po operacji konieczne są wizyty prywatne. Przecież to powinien być standard, taka opieka.
Choć nawet trudno narzekać tu na Polskę i służbę zdrowia. Wątpię już, że gdziekolwiek jest po prostu dobrze i dokładnie tak, jak pacjent potrzebuje. Mam nadzieję, że to nic takiego, może alergia czy uczulenie i znajdą przyczynę.
U mnie nawet wizyta kontrolna nie jest przewidziana Nic nie boli , nie " wycieka" i chodzisz? Super - jest ok.
Planuję w maju pójść prywatnie i zrobić porządne USG , akurat będę na chwilę w Polsce.
Tak dla własnego spokoju, komfortu psychicznego.
Fajnie będzie wrócić do sił, docenię ten fakt podwójnie.

[CichoSza]

Rozmawiałam z jedną z Syrenek i powiedziała, że to mogą być kłykciny, no ale one powinny po paru tygodniach zniknąć. No nic, może lekarz przepisze coś, po czym to zejdzie.

Zgadzam się odnośnie standardów opieki. Przekonałam się już, że chorowanie na raka to wcale nie jest tania sprawa. Człowiekowi zależy na czasie, więc na etapie diagnozy wszystko robiłam prywatnie, potrafiłam miesięcznie 1000 zł wydać na wizyty, badania i leki. Po operacji też dostałam receptę na parę stów. Ja mogę sobie na taki wydatek jeszcze pozwolić (choć nie są to dla mnie małe pieniądze), a co ma zrobić osoba, która jest na rencie lub emeryturze i nie stać jej na wykupienie całej siaty lekarstw ani cotygodniowe dojazdy do szpitala? W mojej opinii osoby z wystawioną kartą DILO powinny otrzymywać u nas jakieś dofinansowanie, choć zdaję sobie sprawę z tego, że mogłoby to doprowadzić do nadużyć.

Ale nie tylko u nas tak jest. Mam bliską osobę, która mieszka w Stanach Zjednoczonych i tam opieka zdrowotna jest mocno uzależniona od zasobności portfela. Chorych na raka często w ogóle nie stać na leczenie. Za to jak mieszkałam parę lat temu w Szkocji, to zarówno opieka zdrowotna, jak i lekarstwa były za darmo. Nie wiem jednak, na jakim poziomie znajduje się tam leczenie pacjentów onkologicznych.

[KatkaS]

Jestem tak padnięta , że odniosę się do całości wypowiedzi już jutro. Muszę tylko napisać, że jak przeczytałam Szkocja , moje serce zabiło mocniej. To moje miejsce na świecie. Jestem tam 3 razy do roku.. Tylko czekam, żeby znów polecieć, do Edynburga i w góry. ( To nie na temat, wiem. Zawsze się uruchamiam na temat Szkocji

[CichoSza]

Też kocham Szkocję. Zawsze mówię, że połowa mojego serca nadal tam jest.

Wypoczywaj i wracaj jutro do nas!

[ASAJ75]

Znam dokładnie to uczucie. Chciałabym mieć już to wszystko z głowy. Musiałam umówić się dzisiaj do ginekologa-onkologa, bo pojawiły mi się jakiś czas po operacji guzki na wargach sromowych. Mija drugi miesiąc po operacji i nie schodzą, smarowanie nie pomaga. Dzwoniłam w tej sprawie do swojego CO i powiedziano mi, że nie muszę z czymś takim przyjeżdżać i pewnie to jedynie zapalenie mieszków włosowych. Nie uśmiecha mi się to wcale, bo wizyta oczywiście prywatna, więc kolejny wydatek, bo u mnie w mieście nie ma w ogóle takiego lekarza na NFZ.

Oj CichoSza- wywołałaś wilka z lasu, ale zbieg okoliczności. Zaraz po sylwestrze przy myciu wyczułam guzek na wardze sromowej, uznałam że mieszek , smarowałąm maścią ichtiolową i tribioticiem. Nie zeszło. zapisałam się do dermatologa on-line ( mam opiekę w luxmed) wysłąłam lekarce zdjęcie zmiany, zapisała inną maść i powiedziała, że po tygodniu zejdzie. Ale jak nie zejdzie mam się zgłosić osobiście i koniecznie do swego ginekologa onkologa- bo ze względu na mój wywiad itd. No i nie zeszło- poszłam na wizytę osobistą do dermatologa, pani dr zajrzała, ale nawet nie dotknęła i od razu wystawiła skierowanie do chirurga onkologa- Skrzydła mi opadły- to był wtorek przedwczoraj. Na city zadzwoniłam do onkologa, akurat wypadła mu pacjentka więc mnie przyjął. Usadził na fotelu, zajrzał, umarł ze śmiechu i zapytał czy może wycisnąć. Co też uczynił.
To pokazuje po pierwsze, że wszystko trzeba konsultować po dwa razy. Po drugie- osobie po raku zawsze jest trudno uwierzyć, że jest zdrowa.
Aha- i dodał mój onko że rak z macicy nie przenosi się nigdy na wargi, nigdy nikt nie opisał takiego przypadku. Uff
Zbadał przy okazji USG- jest ok. Bo na kontrolach w CO badają mnie tylko paluchem…
I tak- rak to droga impreza. Sama płaciłam za swój pierwszy PET- 4500zł, za ponowne zbadanie wycinków ponad 2 tys, ciągle coś sprawdzam, albo przyspieszam prywatnie.

[CichoSza]

To pokazuje po pierwsze, że wszystko trzeba konsultować po dwa razy. Po drugie- osobie po raku zawsze jest trudno uwierzyć, że jest zdrowa.

Właśnie dlatego idę do lekarza, bo nie sądzę, żeby to było coś poważnego, ale nie chcę też, żeby niezaleczenie zmiany było przeciwwskazaniem do dalszego leczenia.

Nie rozumiem też trochę drugiego zdania. Nigdy nie spotkałam takiej osoby. Sama wiem, że zanim będę mogła w ogóle nazywać się zdrową, minie jeszcze kilka lat, ale też nie panikuję przy każdym niepokojącym objawie.

Byłam dzisiaj u lekarza ogólnego i dostałam skierowanie na rehabilitację w związku z uszkodzonym nerwem. Wpisałam się na listę, ale powiedziano mi, że muszę najpierw ogarnąć do końca onkologiczne sprawy, bo oni wielu zabiegów teraz wykonać nie mogą.