6 dni do operacji, jak pokonać strach ? - KatkaS

[KatkaS]

Oj Drogie Syrenki.
Nocka była trudna. I nawet chyba nie sama wewnętrzna rana , ani nie krwawię , nic się z zewnątrz nie dzieje.
Natomiast jelita , skurcze, kolki . Ale mi dało w kość, coś okropnego. Zamówiłam sobie paczkę z Polski, z apteki. Jakiś espumisam plus zamiennik No- spa. Mam nadzieję, że dziś dojdzie, potrzeba mi ratunku na już.
Pytanie techniczne , może wiecie coś o tym. Czy brak krwawienia to jakiś zły sygnał po usunięciu macicy? W zasadzie, na zdrowy rozsądek, nie ma za bardzo co tam krwawić . Ale nie mam pewności.
I zastanawia mnie jeszcze jedna rzecz. Czy to prawda, że już zawsze należy unikać ciężarów powyżej 5kg? Nie będę umiała zrezygnować z chodzenia po górach z plecakiem. Niewiele jest rzeczy w życiu, które tak bardzo uwielbiam robić.
Jak Wy zostałyście poinformowane ?
Pozdrowienia I miłego dnia ❤️⚘️

[CichoSza]

Hej, KatkaS! Bardzo mi przykro, że noc była trudna. Pamiętam, że ja również miałam bóle, które utrzymywały się przez parę dni. Ustąpiły, kiedy ponownie rozkręciło się trawienie. Jednak u mnie było zażycie środka przeczyszczającego i lewatywa na dzień przed operacją. Możesz rozważyć kontakt z lekarzem, być może coś doradzi.

Brak krwawienia po zabiegu jest jak najbardziej pożądanym zjawiskiem. Ja również nie krwawiłam.

Na forum widziałam opinie, żeby już do końca życia uważać z dźwiganiem. Będę pojutrze na wizycie i mogę podpytać o zalecenia.

[KatkaS]

Ja też miałam lewatywę dzień przed, dostałam sprzęt do domu , taki płyn , i musiałam zrobić sama.
No nic, zjadłam jaglankę z pieczonym jabłkiem ( choć wolałabym tosta . Popijam herbatkę i zobaczę, co dalej.
Przed chwilą miałam telefon że szpitala z pytaniem , jak się czuję i czy mi czegoś potrzeba.
Pani doktor powiedziała, żebym brała systematycznie zalecone leki przeciwbólowe , ale unikała morfiny , jeśli naprawdę to nie ból pooperacyjny najbardziej mi doskwiera.

CichoSza , chętnie Cię podpytam, co w sprawie tego dźwigania zasugerował lekarz. Jakoś mi się to nie widzi. Moja mama miała usuwaną macicę jakieś 26 lat temu. Nie przypominam sobie , żeby w kolejnych latach jakoś szczególnie się oszczędzała. Oby nie było to konieczne .

[tessunia49]

KatkaS, CichoSza zapewniam Was, że po operacji musimy uważać na siebie i nie dźwigać. Oczywiście zależy dużo od naszych mięśni, kondycji itp. W moim przypadku było tak, że w pracy nie oszczędzałam się, nie poprosiłam o pomoc i mam problem. Ratuje się ćwiczeniami mięśni po konsultacji u fizjoterapeutki uroginekologicznej.
Pozdrawiam. Zdrowiejcie

[ASAJ75]

W oczekiwaniu na leki pij herbatkę z rumianku i kopru włoskiego. Brzuch boli bo to jelita szaleją i te gazy wtłoczone w jamę brzuszną podczas operacji odchodzą( mnie bolały bardzo barki i to podobno normalne).
Nie musisz krwawić- ale może się okazać że za miesiąc zaplamisz- szwy jak się rozpuszczają potrafią spowodować lekkie brudzenie.
Ja pilnuję niedźwigania- to chodzi o to żeby nie podnosić z dołu do góry. Kocham rower- jeżdżę dużo, ale pod górkę dużą lub stromą prowadzę- nie chcę, żeby mi pochwa wypadała lub doszło do nietrzymania moczu- a po naszej operacji może do tego dojść przez dźwiganie. Chodzę też dużo- w sobotę przeszłam 27 km po nierównym terenie, ale…torby noszę leciutkie. Wszystko rób stopniowo, wysiłek zwiększaj systematycznie, 6 tygodni tylko spacery. Takie zalecenia miałam od swego dr.

[KatkaS]

Ja już naprawdę jestem wystraszona , choć minęła w sumie dopiero jedna doba. Mam takie jakby parcie, kłucie , przelewanie . Ewidentnie coś z jelitami. W toalecie jeszcze nie byłam , ale też wczoraj praktycznie nie jadłam, tylko 2 banany i kromka chleba . Na szczęście chyba zatrzymanie gazów odpuszcza, jeśli wiecie, o czym mówię.
Już mnie i plecy bolą . Sama siebie do porządku przywołuję , że to tylko doba, ale łatwo nie jest.
Mam nadzieję, że to normalne i że nie dzieje się nic złego. Moje jelita zawsze były wrażliwe. Ale to, co teraz się dzieje jest najgorsze.

[CichoSza]

KatkaS, tak naprawdę nam na odległość i bez odpowiedniego wykształcenia ciężko jest postawić granicę między "to normalne, wszystko w ten sposób wraca do normy" i "jednak dzieje się coś niepokojącego, może powinien obejrzeć to lekarz". Napisałaś, że miałaś dzisiaj telefon ze szpitala. Co odpowiedzieli, kiedy opowiedziałaś o swoich objawach i obawach?

[KatkaS]

W zasadzie tyle, żeby nie brać morfiny jeśli sądzę, że to jelita . I jeśli będzie się nasilać , zadzwonić do nich lub do swojego lekarza ( po upływie 72h szpital już się sam z siebie tym nie zajmie).
Tak jak mówisz , trudno to ocenić. Nawet ja sama, będąc tutaj w połączeniu z własnym brzuchem, wolałabym chyba jednak spędzić te 2 doby w szpitalu,pod okiem lekarza i na bieżąco reagować czy zapytać.
Tak szybkie wypisanie do domu ma owszem plusy , natomiast w tej chwili uważam to za błąd. Nie mogłam oczywiście wybrać , cały proces operacji i pobytu w ambulatorium jest narzucony.
Zobaczę dziś i jutro. Nie gorączkuję , nie mam mdłości. To raczej plus.

[CichoSza]

Ja bym dała sobie jeszcze czas. Jeśli objawy będą się nasilać albo dojdą mdłości czy gorączka, to oczywiście lekarz/szpital. Być może ze względu na wrażliwe jelita po prostu mocniej to wszystko odczuwasz albo masz dodatkowo nerwobóle ze względu na stres.

Z pozostaniem w szpitalu to oczywiście z jednej strony racja, z drugiej - u mnie przez parę dni pobytu w szpitalu rana goiła się świetnie, a 1,5 tygodnia później okazało się, że zrobił się potężny krwiak i ropne zakażenie, więc komplikacje pooperacyjne nie muszą występować od razu. Pamiętaj, że jesteś po poważnej operacji i masz jeszcze w organizmie pozostałości po narkozie, ciało jest w szoku i też potrzebuje czasu, żeby przystosować się do nowej sytuacji. Gromadzenie się gazów w jelitach i związane z tym bóle są normalne. Pamiętaj, żeby nie dopuszczać do ich wstrzymywania czy niwelowania, bo świadczą one o prawidłowym powrocie układu trawiennego do pracy.

[KatkaS]

Dziękuję CichoSza.
Tak czytam o wszystkim, co Cię spotkało, jestem pełna podziwu dla spokoju , który tutaj niesiesz. Sama jesteś w procesie zdrowienia , czekasz na wyniki badań. Mam nadzieję , że za chwilę i ja dojdę do jakiejś równowagi w tym wszystkim.
Ja nie umiem odpoczywać. Dużo pracuję , wszystko musi być na wczoraj. To nie jest najlepszy pakiet na ten moment.

[CichoSza]

Ja również nie umiałam odpoczywać, ale chirurg wymógł na mnie nauczenie się tego, bo musiałam przez parę tygodni leżeć. Po powrocie ze szpitala czułam się dobrze i myślałam, że mogę wobec tego powrócić już do normalnego trybu życia, a potem wyszło szydło z worka i unieruchomiło mnie w łóżku. Lepiej od początku dać sobie pewną ilość czasu na dojście do siebie.

Dziękuję Ci ponownie za miłe słowa, ale tutaj naprawdę nie ma czego podziwiać. Z badań obrazowych wyszedł mi rak w dość wczesnym stadium, więc zwyczajnie uważam, że nie ma czego przeżywać i czym się denerwować.

[ASAJ75]

KatKa- z zewnątrz tego nie widzisz, ale w środku jesteś przecież pocięta. Pomyśl jak długo boli gdy kartką zatniesz się w palec, a w środku? Gdzie rany większe i w dodatku w wilgoci?
Myśl pozytywnie, będzie wszystko dobrze, czujesz różne dolegliwości bo miałaś operację. Staraj się zająć czymś innym myśli, żeby nie wsłuchiwać się nadmiernie w ciało. Prawdziwy ból- rozpoznasz- będzie rwący, nagły… Alarm to gorączka, żywa krew, ból kłujący. Pobolewanie, ciągnięcie, pieczenie- będzie Ci towarzyszyło parę dni, a nawet tygodni. Mało tego- mnie blisko dwa lata od pierwszej operacji czasem zaczyna jakby piec na zmianę pogody. Taki los. Żyję z tym i się cieszę, że nic gorzej nie ma.
Z tego co pamiętam od rehabilitantów zaraz po operacji- nie zrywaj się z łóżka, tylko kładź na boku, nogi w dół i odpychając się rękami podnoś tułów. Absolutnie nie przyj w trakcie oddawania stolca. Doprowadź do sytuacji by był luźny. I gdy siedzisz na toalecie pod nogami powinno się mieć niski stołek- tak żeby kolana były pod kątem prostym na wysokości piersi. I przy siusianiu na obcej toalecie, gdy my babki zwykle nie siadamy, więc kucamy nad muszlą, to jest zakazane. Leżąc jak najwięcej unoś stopy, kręć nimi, wywijaj rękami, powoli, nie gwałtownie.
Trzymam kciuki za dobrą Twoją kolejną nockę✊

[Szklanka]

KatkaS powolutku spaceruj, chocby po mieszkaniu, jesli w Danii maja w aptekach odpowiednik naszego espumisanu to łykaj, środki rozkurczowe też. Sporo pij, po troszku, ale pij.

[KatkaS]

Jutro powinna dojść mi ta paczka z lekami , zamówiłam sporo espumisanu. Czekam , jak na zbawienie. Piję ciepłe herbaty i miałam dziś bulion z pulpecikami drobiowymi. Tak jakby troszkę ten brzuch się luzował, choć nie chcę zapeszać. Wzięłam też ciepły prysznic , zdjęłam opatrunki , ranki wyglądają ok ,malutkie , suche.
Chyba się wszystkiego spodziewałam, nawet problemów jelitowych, ale żeby aż takie kolki miały być to chyba jednak nie.
Dziękuję wszystkim po stokroć.🙏

[CichoSza]

Jak się trzymasz po kolejnej nocy, KatkaS?

[KatkaS]

Coś chyba podczas pisania odpowiedzi pomieszałam. Dałam " Cytuj" zamiast " Edytuj". Odpowiedź będzie poniżej, mam nadzieję

[KatkaS]

CichoSza , noc bez bólu. Wznoszę dziękczynne modły , ulga jest niewyobrażalna. Jelita ruszyły, pierwsza wizyta w toalecie bez traumy, czego obawiałam się bardzo, głównie ze względu na swoje z nimi przejścia. Zauważyłam odrobinę takiej rozwodnionej krwi na papierze toaletowym, gdy robiłam siku. Taka lekko różowa plama. Ale uznałam to za normalne , zwłaszcza, że trochę podreptałam od kuchni do pokoju.
Dziś też sama już poszłam pod prysznic , umyłam głowę nawet, jedną ręką. Szwy ciut ciągnęły, ale nic strasznego. Siedzę w wygodnym dresie , trochę chodzę , popijam herbatkę. I się zastanawiam, co ja będę robić przez kolejne tygodnie 😀.
Paczka z espumisanem doszła rano , czuję się z tym bezpieczniej, choć trzymam dietę baaardzo lekkostrawną i bez odstępstw.
Na dzień dzisiejszy czuję się dobrze i uspokojona.
Jak Tobie mija czas ?

Tak sobie myślę , jak trudno po operacji być przygotowanym na wszelkie ewentualności. Mimo tego, że forum i inne strony przewertowałam całkiem dogłębnie , miałam niezłego stracha. Zwłaszcza , że na sam ból zawsze byłam dość odporna. Już naprawdę musiało być nie do zniesienia , w mojej skali rzecz jasna, żebym sięgała po leki. Nie pamiętam, kiedy brałam jakikolwiek antybiotyk , zawsze chciałam wyleżeć do końca, wygorączkować i aby organizm sam zwalczył chorobę. Wspomagany naturalnymi środkami , wiadomo. Ten wczorajszy ból był straszny, jakby ktoś dziurawił i ściskał mi jelita, skręcał jak podłóżny balon, z którego robi się pieska ( wiecie pewnie, o czym mówię). Nie spodziewałam się , że będzie aż tak okropnie.
Dobrze, żeby dziewczyny , które są przed operacją miały tego świadomość i nie wpadały w panikę , o to bardzo łatwo, niestety.
Trudno ocenić , co jest normą a co wymaga natychmiastowej wizyty w lekarza. Niemniej jednak muszę że smutkiem stwierdzić , że może boleć jak jasna cholera. Ale minie. Na szczęście to minie.

[olikkk]

Dzięki Bogu, że już lepiej i oby tak dalej
Oj pamiętam dobrze jak dają popalić jelitowe gazy po operacji
Ganiałam w nocy do pielęgniarek po ratunek
Espumisanu nie miały na oddziale , więc poratowały mnie rurką antykolkową i uratowały mi życie
Trzymaj się dzielnie

[Szklanka]

Dzięki Bogu, że już lepiej i oby tak dalej
Oj pamiętam dobrze jak dają popalić jelitowe gazy po operacji
Ganiałam w nocy do pielęgniarek po ratunek
Espumisanu nie miały na oddziale , więc poratowały mnie rurką antykolkową i uratowały mi życie
Trzymaj się dzielnie

Ja przy pierwszej i drugiej operacji byłam ratowana czymś w płynie co mi zaaplikowano w wenflon. Espumisan był za słaaabyy....

[ASAJ75]

Super. Mam nadzieję że już z gorki. I że po prostu okrzepłaś w nowej sytuacji. Słyszysz? Tup tup- Idzie nowe i lepsze😜