Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Dziewczyny! Przeczytałam prawie wszystko i chyba wszystko już wiem i o samej operacji, i o tym, jak się do niej przygotować... Oczywiście nie zmniejsza to moich obaw... Ma za sobą dwie ginekologiczne operacje: w 2003 i w 2006 ciąże pozamaciczne - ta pierwsza z krwotokiem. Mam więc liczne zrosty w brzuchu. Lekarz mówi, że to nie jest duży problem, ale jak sobie przypomnę tamte operacje, to naprawdę wracają przykre wspomnienia..
Dobrze, że Wy tu jesteście - to podnosi zdecydowanie na duchu.
A może któraś była operowana w Wieliszeiwe?
Dajcie znać!

Witaj Kasiu
Własny pokoik znacznie ułatwia śledzenie swoich postów i adresowanych do Ciebie, więc pozwoliłam sobie taki dla Ciebie utworzyć
Widzę, że sporo już przeszłaś i słowo operacja nie jest dla Ciebie czymś nowym
Nie zmienia to faktu, że lęk pozostaje, tym bardziej, że wspomnienia masz dość traumatyczne
Mam nadzieję, że tym razem będzie lepiej, choćby dlatego, że jesteś odpowiednio przygotowana no i masz nas
W każdym razie z całego serca tego Ci życzę i witam u nas

Bardzo dziękuję. Też tak myślę. Nie zrobiłam tego sama, bo nie wiedziałam, czy dobrą praktyką jest mnożenie bytów w postaci nowych wątków...

Ale masz rację - oddzielna rozmowa będzie łatwiejsza, choć nie czuję się aż tak ważna, by poświęcać mi oddzielny wątek.

Faktycznie, sporo przeszłam i właśnie dlatego wiem, z czym to się je... Już przywykłam do myśli o operacji. Wiem, że nie ma innego wyjścia i lepiej wyciąć wszystko i przebadać, by mieć pewność, że oprócz atypii nie ma nic innego (tego się trzymam!).

Z ludźmi łatwiej się przechodzi przez problemy.

Pozdrawiam Was dziewczyny!

Ponawiam pytanie, czy któraś była operowana w Mazowieckim Szpitalu Onkologicznym w Wieliszeiwe? Wybrałam go, bo jest najbliżej domu...

Hej Kasiu
Chciałoby sie powiedziec jestes zbyt młoda na tak złe doswiadczenia. Choc tez mam za soba dwa poronienia. Ale ciesze sie z dwóch szczesliwych porodów. Choc one zrodziły wiele róznych trudnych tematów chorobowych, niemajacych zwiazku z tym forum. Zycie jest pełne niespodzianek i nie sposób je przejsc bez wiary w głębszy sens wydarzen i dobre zakonczenie.I tak bedzie i Toba i ze mna i z nami. Jestem młoda na tym szczególnym forum ale dzis starsza od Ciebie o doswiadczenia - bo pierwsza w kolejce na operacje ;-). Moja głowa zaczyna dobrze pracowac bo coraz mniej sie boje. Ale gdzies w sobie pozostawiam watpliwosc, ze wszystko moze przybrac inny obrót. Tak jest mi łatwiej. Nie chce byc zaskoczona zła wiadomoscia. Bez wzgledu na komplikacje przed nami jeszcze wiele chwil, obysmy je przezyły najlepiej. Kiedy jest sie zdrowym bywa sie rozrzutym i trwoni czas na rzeczy niewazne. A czasami warto przystanac i pomyslec co sie liczy naprawde.
Spokoju Ci zycze i wsparcia bliskich.

Kasiu jesteś ważna jak każdy tu obecna Kobietka
I za Ciebie i za Marusię i wszystkie oczekujące na operację mocno trzymam kciuki

Hej Marusia71, ja także trzymam za Ciebie kciuki! 10 stycznia będziesz mi służyć radą i doświadczeniem. We wszystkim masz rację, zgadzam się w 100%. Bardziej doceniam życie i żyję jakoś tak pełniej, mając dużą świadomość tego, że tak niewiele od nas zależy, za wyjątkiem tego, jak przeżyjemy nasze życie!
Buziaki, Kochana! Trzymaj się! :*

Oki. Własnie myslałam ciepło o Was z forum .
Od wczoraj mam gorszy dzien strasznie mnie napiera na odbyt , czuje skurcze jajników i czuje sie napeczniała jak w ostatnim trymestrze ciazy.
Oby wytrwac do terminu. . Ha ha ;-(
oj chyba pierwszy raz zagosci garmaz na moim stole. Znacie dobry w okolicach Rumi

Kasiu zniknęłaś gdzieś i nie wiem, czy jesteś już po operacji ?
Miałaś być 10 stycznia
Odezwij się proszę

Hej Dziewczyny! Jestem!!!! Operacja - z racji choroby pani doktor - przesunęła się na 24 stycznia. Tak więc jestem już po...
Nie obeszło się bez komplikacji (z powodu mojej przeszłości chirurgicznej i masywnych zrostów w brzuchu) - trzeba było przeciąć pęcherz, żeby dostać się do macicy.
Skutek był taki, że musiałam przez tydzień zmagać się z cewnikiem, a potem zostać jeszcze w szpitalu przez 2 dni na obserwacji.
Od piątku jestem w domu.
Powoli wracam do sił.
Mój pobyt w szpitalu w Wieliszewie był bardzo udany, o ile można pobyt w szpitalu do takich w ogóle zaliczyć...
Poznałam wspaniałą dziewczynę - także Kasię. Wspierałyśmy się nawzajem, dużo śmiałyśmy, uczyłyśmy angielskiego itp...
Lekarze, pielęgniarki - wszyscy na medal.
Czas pokaże, jak będzie ze mną dalej. Czekam na wyniki. Buziaki dla Was wszystkich, Dziewczyny!

Witaj wreszcie
Ojej ... To miałaś niezłe zamieszanie i termin zmieniony i komplikacje przy operacji
Ale widzę , że zniosłaś wszystko dzielnie
Gratuluję i cieszę się że masz to już za sobą
Teraz życzę Ci dużo zdrówka i witam w gronie Syrenek

Witam Kasieńko.
Fajnie, że wracasz do zdrowia już w domu.
Mam nadzieję, że z dnia na dzień jest coraz lepiej.
Pozdrawiam. ☺

Dziewczyny! Jesteście kochane! Wracam do zdrowia, co nie idzie za szybko, ale cieszę się, że wszystko za mną... Zobaczymy, co pokażą wyniki.
Trzymajcie się.
Buziaki!!!

No to trzymamy kciuki za dobre wyniki
A Ty zdrowiej i bądź dobrej myśli

Wyniki nie są optymistyczne. Gruczolakorak G2, na szczęście I typu nie przenika < 1/2 tkanki... Ale dostałam dwie brachyterapię, więc leczenia nie koniec...
No i proszę, z atypowych komórek od listopada takie raczysko...

Kasieńko przykro mi, że wyniki nie są dobre
Na szczęście leczenie ograniczy się tylko do brachyterapii o oby na tym się już skończyło
Życzę Ci zdrówka

Witaj Kasiu dość dawno nie było Cię w Syrenkowie mam nadzieję że szybko dochodzisz do zdrowia. Witam, pozdrawiam i cieplutko przytulam . Odezwij się czasem