Panikara i jej mięśniaki :)

[olikkk]

Moniczko niech noc dzisiejsza będzie już spokojna, a ranek przyjdzie z nowymi siłami i kompetentnymi lekarzami
Zdrowiej i szczęśliwie wracaj do domciu

[Anetta R.]

Rano się kąpałaś? Mi rano tylko miskę z wodą dały, żebym się obmyła od pasa w górę, a podmyły mnie same i bardzo sprawnie im to poszło, przy sobotniej kąpieli towarzyszyła mi mama, a w niedzielę Już sama poszłam, o ile dobrze pamiętam. Oczywiście piszę o operacji koszalińskiej, gdzie tylko mięśniaki mi usunęli, bo po operacji w stolicy to całkiem inna historia była.

Miłego, spokojnego dnia

PS. Łazienkę masz na wprost pokoju? I jeszcze powiedz, że leżysz po prawej od drzwi na drugim łóżku od okna.

[Monika]

Dzięki Oliczku, noc w miarę przespana. Graty bolą od tych łóżek
A jaj Twoje rączki? Magiczna tabletka pomogła?

Dobrze pamiętasz Anetko ,rano po godzinie 6 przyszła miła pielęgniarka i przygotowała mi miskę z wodą. Pomogła zmienić piżamę. Ale już po obchodzie, po 9 -tej poszłam na rozkaz pod prysznic. Sama.
A na wprost pokoju mam WC, źle się wyraziłam.

[ismena]

Moniczko, to już całkiem na chodzie jesteś nawet się nie obejrzysz jak Cię do domu wygonią

[Monika]

A no jutro planują..

[Grażyna57]

MONIKO ....co u Ciebie słychać?

[Elinka]

Moniczko

Czy jesteś już w domku ,wracaj do sił i napisz jak się czujesz.

[Monika]

Witajcie dziewczyny Od niedzieli jestem w domu. Czuję się w miarę ok. Trochę jelita bolą, trochę brzucho pociągnie, ale nie ma co narzekać.
Bardziej, jeszcze do wczoraj, dały mi popalić bóle mięśni, pleców, ramion. Nie wiem od czego, ale momentami oddechu pełnego wziąć nie mogłam.
A zaczęło się od wyciągania drenu. Tak mi coś zabulgotało w okolicy obojczyka, ramion, że nie wiedziałam, co się dzieje.
Za to jeszcze będąc na bloku operacyjnym nie chciałam wejść dalej, stawiałam opór a przez głowę wszystkie myśli mi przebiegały:uciec, esmya, Rzeszów, życie z mięśniakiem.
Fajnych miałam anestezjologów, trochę mnie rozbawili, miłą atmosferę stworzyli.
Wczoraj chyba troszkę za dobrze się poczułam i przeforsowałam, dziś muszę więcej poleżeć.

[olikkk]

Moniko troszkę mnie nie było z powodu Komunii wnusia i gosci, więc dziś dopiero Cię witam juz w domciu i cieszę się, że wracasz powoli do rzeczywistości
Temat drenu osobiscie jest mi obcy, bo nie mialam
Podobno wyciaganie go potrafi być nieciekawe
Najwiekszy problem z tym jak pamiętam miała Bulbinka
Nacierpiała sie biedna nie tylko przy wyciaganiu, ale długo potem miala problemy z tego powodu , ale widzę, że u Ciebie poszło i tak o wiele lepiej
Bądź ostrożna, bo już sama doswiadczyłas, ze forosować się nie można
Czytaj uważnie przed czym ostrzegamy, czego zabraniamy i dobrze będzie
Odpoczywaj i ciesz się, ze wreszcie masz to za sobą
Buziole ogromniaste dla Ciebie

[Monika]

Jestem tydzień po operacji, ale z każdym dniem jest coraz lepiej.
W środę miałam zdjęcie szwów. Bałam się strasznie, ale było tylko lekkie szczypnięcie.
Już we wtorek przestałam krwawić, ale jak troszkę sobie pofolguję z pracą, coś tam czasem się pojawi.
Z niecierpliwością czekam na miesiączkę, by zobaczyć, jak to teraz będzie wyglądało.
No i przymierzam się do pierwszej, słabiutkiej kawki, bo bardzo mam ochotę.

[Margo]

Dochodź do siebie kochana dobrze, że czujesz się już całkiem dobrze oby tak dalej

[ismena]

noooo, kawka jest niezbędna, tylko ten potrafi to docenić kto nie może jej pić trzymaj się kochana i wszystkiego z umiarem- a będzie dobrze

[Anetta R.]

A nie mówiłam, że zdjęciu szwu nie będzie straszne?

Dbaj o siebie, nie forsuj się, odpoczywaj. Dziś pogoda piękna u nas, to w ogrodzie możesz posiedzieć - bo ogród masz, o ile dobrze kojarzę.

Pozdrawiam

[hopeless]

I jak u Ciebie po operacji? Czujesz różnicę? Miałaś już okres?

[olikkk]

Moniczko fajnie Cię widzieć w watkach u naszych Syrenek i kandydatek
Ale tak jak Hopiś ciekawa jestem co u Ciebie

[Monika]

Dzięki dziewczyny za pamięć.
Jestem tu codziennie, czytam, śledzę, choć nie zawsze piszę.
Czuję się dobrze, chyba za dobrze, bo przesadzam ze wszystkim.
Sprzątam, trochę w ogrodzie działam, w domu kwiaty kąpię, przesadzam.
Niestety nawet moim domownikom nie dałam odczuć, że jestem niedyspozycyjna.
Lubię, jak wszytko jest po mojemu.
Potrzeba matką wynalazku..... Pierwszego dnia po powrocie ze szpitala pamiętając, że rąk podnosić nie powinnam,
wzięłam kuchenną łopatkę do naleśników, gumką przyczepiłam gąbkę i poszłam szorować kabinę prysznicową.
Pierwszą miesiączkę mam za sobą. Bez porównania. Gdybym z higieną była na bakier,
jedną skromną podpaskę mogłabym mieć cały dzień.
Wcześniej nie dość, że była podpaska, to i tampon największych rozmiarów, wymieniany z zegarkiem w ręku co godzinę.
Trudno jeszcze ocenić, czy to skutek operacji, ale nic nie uciska mi na nogę, czy pośladek, jak do tej pory.
Biorę żelazo i choć różne są z nim doświadczenia, jak po operacji nie mam już kłopotu z wypróżnianiem. Normą jest 2 - 3 razy dziennie,
a nie raz czy dwa razy w tygodniu.
Podsumowując, na tą chwilę wszystko na plus.
Tylko oczywiście z tyłu głowy świeci mi się lampka, że za chwilę urośnie kolejny lokator......
Ale nawet gdyby, jeśli udałoby się znów usunąć go operacyjnie, idę w ciemno.
A w przyszłym tygodniu do pracy. Szybko zleciało.

[olikkk]

Moniczko to same dobre wieści
A nie za szybko to do pracy
Dzięki Bogu skonczyło się motanie i kombinowanie co dalej i gdzie
Oby ten nieproszony gość więcej do Ciebie nie wrocił

[Anetta R.]

Moniko, jak miło czytać Twój wpis.

I mnie było trudno po operacjach usiedzieć na tyłku, choć przecież żadnym wulkanem energii nie jestem, ale to chyba tak na przekór, bo zawsze się chce robić to, czego nie wolno. Teraz z perspektywy kilkunastu miesięcy od operacji wiem, że jednak mogłam sobie trochę odpuścić i pozwolić na odrobinę lenistwa, ale trudno, było, minęło, czasu nie cofnę, a nawet nie chcę. Co do powrotu do pracy - jesteś pewna, że wytrzymasz już osiem godzin siedzenia za biurkiem? A jak wynik HP? Odebrałaś już?

[Monika]

Niestety, ja z tych osób jestem, co jak nie padają na nos z przepracowania, to znaczy, że nic nie robiły cały dzień.
Nie umiem siedzieć i już.
Wynik odebrałam, tak. Zapomniałam zupełnie. Wyszedł ok, piękny okrąglutki mięśniaczek.
Idąc po wynik wiedziałam już, że chyba jest ok, bo bez wezwania. Ale jak sekretarka wezwała lekarza do wydani, trochę mi się zagotowało.
Przywitał mnie słowami: "jeszcze Pani nie umrze. Pożyje Pani do samej śmierci". To chyba miało być zabawne, ale nie rozśmieszyło mnie wcale.
Jeśli chodzi o pracę, to nie wiem, jak to jest w przypadku operacji usunięcia mięśniaków, ile przysługuje zwolnienia.
Z wysiedzeniem może być kłopot, bo to bite 8h przy biurku. Jutro idę robić morfologię, może hemoglobina się trochę podniosła.
A po niedzieli gin i rodzinna. Zobaczymy, co oni powiedzą.

[Marzenka]

Witaj Pracusiu Uważaj na siebie