No to ja też jeszcze raz się wypowiem, bo w "temacie bólowym" to ja mam sporo do powiedzenia
Aż sobie weszłam na stare gazetowe forum, bo pamiętam, że pisałam tam coś, co wyczytałam na temat rozpuszczania się szwów. Znalazłam i wklejam:
Co do rozpuszczania szwów, to wyczytałam, że może to trwać od dwóch do dziesięciu (!) miesięcy, więc zgaduj-zgadula! Uważam, że powinni nas uprzedzić w szpitalu, poinformować, jak i w jakim czasie ma następować to leczenie,
ustępowanie różnych dolegliwości, co się może dziać, jak to może być odczuwalne,No właśnie - mi też się wydawało, że to, co wówczas czułam, może wiązać się właśnie ze szwami, bo odbierałam to jako takie "puszczanie", "rozluźnianie" jakby właśnie coś mi się w środku "rozłaziło". Podobnie miałam ze dwa tygodnie po sanatorium, gdzie miałam zaaplikowane 10 tamponów borowinowych. Położna uprzedzała nas, że "tam w środku" tkanki mają się po nich porozciągać i uelastycznić, więc jakiś "ruch" musiał tam być.
Magoniu, co do jajników, to nie wiem, ja przed operacją też miałam podwójne "atrakcje" - raz podczas miesiączek, a dwa podczas owulacji, teraz praktycznie nic. Jajniki musiałabym odczuwać po bokach, tymczasem ból odczuwałam w samym środeczku dokładnie tam, gdzie była macica. I mam taką teorię, że skoro mam pozostawioną szyjkę, to może jest kwestia gojenia się jej kikuta, chociaż
Roszpunka pisała, że jest mało unerwiona i nie powinna boleć. Ale może rzeczywiście "coś jest na rzeczy" z jajnikami, a może jajowodami? W każdym razie,
Myszko, doskonale Cię rozumiem, bo też bardzo długo i często COŚ tam odczuwałam, co najmniej nieprzyjemnie, jeśli nie boleśnie.
A i kwestia miesiączek - też się skarżyłam, przynajmniej przez dwa pierwsze cykle po operacji miałam symboliczne plamienie, za to bolało jak dawniej i to dłużej - tak ze 3 dni przed i jeszcze ze 2 po zakończeniu. I też tak w samym środku najbardziej. Teraz dopiero mi odpuściło, tzn. nie jest tak, że nic nie czuję, ale da się bez środków p/ból.
No, szkoda wielka,
Mycha, że nie dasz rady dojechać w piątek, zawsze to lepiej pogadać, bo piszę i piszę... (zerkam trochę na film, a i synuś mi tu walczy z drukarką). Tak że widzisz, nie jesteś sama w tej swojej niedoli pooperacyjnej...
Napiszę jeszcze tylko to, co mi wielokrotnie dziewczyny tu pisały: CIERPLIWOŚCI! Czas leczy rany - dosłownie! A że u nas trwa to trochę dłużej... No cóż, bywa... Trzymaj się cieplutko!
ja zdecydowanie też tam się zaliczam, naprawdę 
oj szybka to ja nie jestem w dochodzeniu do siebie 
i sama siebie dość, ale nie zmyślam co do mego samopoczucia bo czasami naprawdę mi ciężko. Na środkach przeciwbólowych na szczęście nie jestem, jakoś daję radę bez, raz chyba musiałam coś zażyć.Od kilku dni mam jakieś dziwne, inne bóle brzucha, o które pytałam właśnie kilka postów wyżej, teraz wieczorkiem czuję się już całkiem kiepsko, pobolewanie się zwiększa, jest do wytrzymania ale takie męczące i sprawiające,że wciąż o nim myślę i kombinuję co by to mogło być ??? bo nic takiego nie czułam, jakieś takie uciski, rżnięcia w dole brzucha a przecież nie ma co tam boleć??? 
Niestety ze złymi wieściami 
mam nadzieję ,że pomogą Ci środki farmakologiczne jak innym kobietką ...
Duphaston nie pomógł mi wcale, torbiel na nim nawet urosła, śmieję się bo Oragametril jest starszej generacji, kosztuje niecałe 5 zł po refundacji a za Duphaston zapłaciłam około 70 zł i psinco 
Oj kochana cass i Syrenki jestem naprawdę na dzień dzisiejszy taka szczęśliwa 
