Rozrost złożony z atypią - histerektomia - Jaga

[hugnonot]

Torbiele są w znaczącej większości efektem wahań hormonów.

[jaga]

Jaga jesteś super konkretną i odważna kobietą. Gratuluję takiej osobowości! Ciągle aktualna jest moja prośba żebyś dała znać co przemawia jednak za usunięciem jajników, wiesz jak już dowiesz się w szpitalu, dobrze?

Ma sie rozumieć! Jeśli tylko będzie możliwość pogadania, to wypytam na pewno!

Natomiast co do mojego konkretu i odwagi, to zwłaszcza ta druga trzęsie gaciami, jak ta lala

[jaga]

Torbiele są w znaczącej większości efektem wahań hormonów.

Lekarze też tak mówią... Ale "na logikę" mi to nie pasuje - bo skoro zdrowe jajniki zostają niby po to, żeby równowagę hormonalną utrzymać, to skąd te torbiele, z którymi boryka się tak dużo kobiet po histerektomii oszczędzającej jajniki?

[hugnonot]

Torbiele są w znaczącej większości efektem wahań hormonów.

Lekarze też tak mówią... Ale "na logikę" mi to nie pasuje - bo skoro zdrowe jajniki zostają niby po to, żeby równowagę hormonalną utrzymać, to skąd te torbiele, z którymi boryka się tak dużo kobiet po histerektomii oszczędzającej jajniki?

Ponieważ nie są już tak wydolne gdy są same, jajniki pracują w tandemie z macicą, czasem, rzadko, nie potrafią pracować bez niej - w ogóle nie podejmują pracy po usunięciu macicy.
Macica również produkuje hormony - prostaglandyny ważne np. dla odporności organizmu ale o tym nie mówią.
A jajniki z czasem w naturalny sposób się starzeją ale nie znaczy to że nie wytwarzają hormonów, wytwarzają ale coraz mniej, działają do około 70 roku życia.

[Danka]

Anitko jestem po wizycie. Lekarz trochę zabiegany był i chyba mnie żle zrozumiał..
Chyba myślał że mi żal moich jajników. Dopiero jak mu powiedziałam że mi ich nie szkoda bo rozumiem że w moim przypadku to była konieczność tylko pytam czy mogę mieć jakieś problemy w przyszłości to bardzo oględnie odpowiedział że mogę się kontrolować ale rola jajników i tak się kończy w pewnym wieku .Czyli nic konkretnego nie usłyszałam. No cóż narazie nie mam żadnych objawów opisanych przez Hug. Zobaczymy.

[olikkk]

Oliczku, czy w kwestiach porządkowych mam tutaj zostać, czy przenieść się do swojego pokoiku w dziale operacyjnym?

Już jesteś przeprowadzona

[jaga]

Oliczku, czy w kwestiach porządkowych mam tutaj zostać, czy przenieść się do swojego pokoiku w dziale operacyjnym?

Już jesteś przeprowadzona

Dziękuję . Od razu poczułam się, jakbym weszła na salony, a nie wiecznie w kruchcie się czaiła

======

Anitko, zdobyłam się na odwagę (w sumie to nie wiem, czy dobrze zrobiłam ) i pospacerowałam sobie troszkę po dalszych zakamarkach Twojego pokoiku... (bo w tych bliższych byłam już dużo, dużo wcześniej ). To okropne, jak fizycznie i psychicznie przez wszystko przechodziłaś . Wzięłam to bardzo do siebie i... uciekłam Bo dotarło do mnie, że mogę nie podołać wywiązaniu się ze zobowiązania, którego podjęłam się w pracy. Pracuję na samodzielnym stanowisku zobligowanym terminami, a jako że pracy w pracy nie mam dużo, to nie chciałam robić szefowi problemów ze znajdowaniem kogoś na nie wiadomo jak długie zastępstwo i podjęłam się pracy zdalnej w zakresie tych najbardziej terminowych obowiązków. Z resztą muszą sobie radzić sami. Dziewczyny, czy psychiczny zjazd w przyspieszonej menopauzie to taki zjazd non stop, czy jednak są "przebłyski mocy" na tyle silne, by "powrócić do żywych" i skupić się na pracy umysłowej? Pomijając stres związany z chorobą i operacją, obecnie jestem w bardzo dobrej kondycji psychicznej , jak i w bardzo dobrej (jak na mnie ) kondycji fizycznej, w związku z czym stwierdziłam: "Phiii, dam radę obskoczyć pracę zdalnie". Jednak zaczynam mieć wątpliwości co do tego psychicznego obskoczenia...

[hugnonot]

Oliczku, czy w kwestiach porządkowych mam tutaj zostać, czy przenieść się do swojego pokoiku w dziale operacyjnym?

Już jesteś przeprowadzona

Dziękuję . Od razu poczułam się, jakbym weszła na salony, a nie wiecznie w kruchcie się czaiła

======

Anitko, zdobyłam się na odwagę (w sumie to nie wiem, czy dobrze zrobiłam ) i pospacerowałam sobie troszkę po dalszych zakamarkach Twojego pokoiku... (bo w tych bliższych byłam już dużo, dużo wcześniej ). To okropne, jak fizycznie i psychicznie przez wszystko przechodziłaś . Wzięłam to bardzo do siebie i... uciekłam Bo dotarło do mnie, że mogę nie podołać wywiązaniu się ze zobowiązania, którego podjęłam się w pracy. Pracuję na samodzielnym stanowisku zobligowanym terminami, a jako że pracy w pracy nie mam dużo, to nie chciałam robić szefowi problemów ze znajdowaniem kogoś na nie wiadomo jak długie zastępstwo i podjęłam się pracy zdalnej w zakresie tych najbardziej terminowych obowiązków. Z resztą muszą sobie radzić sami. Dziewczyny, czy psychiczny zjazd w przyspieszonej menopauzie to taki zjazd non stop, czy jednak są "przebłyski mocy" na tyle silne, by "powrócić do żywych" i skupić się na pracy umysłowej? Pomijając stres związany z chorobą i operacją, obecnie jestem w bardzo dobrej kondycji psychicznej , jak i w bardzo dobrej (jak na mnie ) kondycji fizycznej, w związku z czym stwierdziłam: "Phiii, dam radę obskoczyć pracę zdalnie". Jednak zaczynam mieć wątpliwości co do tego psychicznego obskoczenia...

Przed i początkowo po jest stres więc wysoka adrenalina, dlatego jest łatwiej, po bardzo spada i adrenalina i poziom hormonów gwałtownie leci w dół więc i psychika. Fizycznie to też nie jest tak, że za dwa dni/miesiąc wrócisz do pracy.
To, że czegoś nie widać (bo blizna jest pod ubraniem, albo mała bo laparoskopowo) wcale nie znaczy, że nie ma konsekwencji dla ciała i psychiki.
Lekarze potrafią powiedzieć w tydzień pani wróci do pracy, a po pół roku no to było wiadome, że dochodzenie do siebie potrwa nawet 2 lata.

[jaga]

Mnie tam nie będzie pilno do powrotu do pracy stacjonarnej. Mam już przygotowane stanowisko zdalne, które niech trwa jak najdłużej. Więc fizycznie dam radę (nawet leżąc w łóżeczku z laptopem). O psychę mi chodzi...

[olikkk]

Jaga uważam że ogromne znaczenie ma Twoje podejście do tematu.
Jesteś jak widzę osobą bardzo pozytywnie i optymistycznie nastawiona do życia, a optymizm to najlepsze lekarstwo
Uwierz że będzie dobrze i tego się trzymaj, a dasz radę
Mocno Ci tego życzę

[hugnonot]

to jak psyche zareaguje to jest sprawa indywidualna i nieprzewidywalna z góry, nie da się tego porównać z niczym innym, w każdym razie prawdziwa depresja jest jednym z możliwych efektów ubocznych
z różnych przyczyn: hormony, świadomość drastycznej zmiany w życiu, świadomość braku możliwości posiadania dzieci, niektóre docierają z opóźnieniem,
optymistom jest łatwiej

[Gabi17]

Jestem nowa i witam wszystkich cieplutko

Stanęłam przed dylematem, czy poddać się operacji usunięcia macicy, czy spróbować terapii hormonalnej. Mam 47 lat. Z powodu zmiany charakterystyki miesiączki (obfitsze i trochę dłuższe krwawienia, skrócenie cyklu, do tego plamienie owulacyjne) odwiedziłam gina. Na USG lekarz stwierdził polipa. Wykonał biopsję aspiracyjną - wynik: "Polypi endometrii cum atypia glandularum focali" (czyli w skrócie i po polsku: polip z atypią). Po takim wyniku wykonano abrazję - wynik: "Rozrost prosty bez atypii". Po pół roku ponowiona abrazja - wynik: "Rozrost endometrium złożony z ogniskową atypią".

Moja mama w wieku 49 lat miała raka trzonu macicy (wyleczony operacyjnie+radioterapia), a w wieku 68 lat raka jelita grubego. Czy w przypadku takiego obciążenia genetycznego warto rozważać w moim przypadku leczenie zachowawcze hormonami, czy lepiej poddać się histerektomii? Czy leczenie hormonami to przyjmowanie tych hormonów do końca życia? Czy pozytywne zareagowanie endometrium na hormony pewność wyleczenia na stałe, czy jednak nie i będę żyła jak na bombie? Czy w przypadku podjęcia decyzji o leczeniu operacyjnym "negocjować" z lekarzem pozostawienie szyjki macicy (dotychczas wszystkie cytologie to I lub II grupa), czy z uwagi na raka u mamy lepiej pozbyć się całości? Przepraszam za chaos, ale mam mętlik w głowie

======
EDIT: zmieniłam tytuł wątku - było: "Rozrost złożony z atypią - histerektomia, czy hormonoterapia"

Czesc Jaga. Mnie tez namówili na pozostawienie jajników, choc chcialam usunąc, bo czułam ze w srodku cos siedzi. I co? I musialam poddac sie reoperacji, gdyz rzeczywiscie byl w macicy rak. Mam 37 lat wiec mam chirurgiczna menopauze. Biore Soyfem Forte i jest ok. Lekkie uderzenia goraca, zmiany nastrojów. Mój gin-onkol chcial mi przepisac HTZ ale sie nie zgodzilam i dobrze, bo radze sobie dobrze. Choc wiadomo z jajnikami lepiej. Reoperacja tez nie jest straszna. Ale ze przy raku lepiej usunac wszystko, a Ty masz obciazenie genetyczne. Trzymaj sie, Pozdrawiam

[hugnonot]

Torbiele są w znaczącej większości efektem wahań hormonów.

Lekarze też tak mówią... Ale "na logikę" mi to nie pasuje - bo skoro zdrowe jajniki zostają niby po to, żeby równowagę hormonalną utrzymać, to skąd te torbiele, z którymi boryka się tak dużo kobiet po histerektomii oszczędzającej jajniki?

Ponieważ nie są już tak wydolne gdy są same, jajniki pracują w tandemie z macicą, czasem, rzadko, nie potrafią pracować bez niej - w ogóle nie podejmują pracy po usunięciu macicy.
Macica również produkuje hormony - prostaglandyny ważne np. dla odporności organizmu ale o tym nie mówią.
A jajniki z czasem w naturalny sposób się starzeją ale nie znaczy to że nie wytwarzają hormonów, wytwarzają ale coraz mniej, działają do około 70 roku życia.

Dodam jeszcze, że dopływ krwi do jajników po histerektomii jest znacznie słabszy co też wpływa na ich działanie, zależy jak chirurg sobie z tym poradził taki jest rezultat - ich działanie lub niedziałanie.

[eli-50]

No właśnie optymistom jest łatwiej, więc Jaga tak trzymaj . Nawet jeśli psyche odczuje zaburzenie równowagi hormonalnej to może być tylko chwilowe...jak u mnie .Takie były pierwsze dni po powrocie ze szpitala. Chciało mi się płakać ''bez powodu'', ale stopniowo przeszło.

[Gabi17]

Dziewczyny, podjęłam decyzję: chcę, żeby mi usunęli wszystko! I to jak najszybciej! Jak tylko obudzę sie po narkozie, a taki mam plan , biorę się w garść i dochodzę do siebie! Przyspieszoną menopauzę jakoś przeżyję fizycznie, a psychicznie - mam ogromne wsparcie w mężu, więc dam radę . Zaraz zabieram się za lekturę tutejszych praktycznych porad "okołoszpitalnych", a gdy tylko będę miala wyznaczoną datę operacji, przeniosę się w inny rejon forum. Czasem mam psychiczne zjazdy, ale gdy już oswoję i uporządkuję temat, ujawnia się moje pogodne i praktyczne usposobienie . Widzę, ze znalazlam się wśród dobrych istotek . ZOSTAJĘ!

Bardzo dobra decyzja!!!!u mnie tez pewien (...........) chcial wprowadzic hormony, ale sie uparlam na operacje i dobrze zrobilam, mam 37 lat i radze sobie z menopauza.

[Anita71]

Danka dziękuję za informację, szkoda że lekarz nie podpowiedział pod jakim kątem się kontrolować.
Gabi stosujesz preparat na bazie soi, czy konsultowałam to z jakimś lekarzem?
Hug przepraszam, że pytam ponownie, ale może umknęło Tobie moje pytanie, czy masz wycięte jajniki bo taką podjęłaś decyzję, czy były względy zdrowotne, sugerujące konieczność ich wycięcia? Czy gdybyś jeszcze raz stanęła przed wyborem biorąc pod uwagę swój stan zdrowia, to byś je pozostawiła?

[Anita71]

Jaguś nie chodziło mi o to żeby straszyć moim przypadkiem, tylko zwrócić prawdziwie uwagę na pewne rzeczy a i wypłakać się Dziewczynom w Syrenkowie i często prosić o wsparcie oj to się porobiło...

[Gabi17]

[quote="Anita71"]Danka dziękuję za informację, szkoda że lekarz nie podpowiedział pod jakim kątem się kontrolować.
Gabi stosujesz preparat na bazie soi, czy konsultowałam to z jakimś lekarzem?
Hug przepraszam, że pytam ponownie, ale może umknęło Tobie moje pytanie, czy masz wycięte jajniki bo taką podjęłaś decyzję, czy były względy zdrowotne, sugerujące konieczność ich wycięcia? Czy gdybyś jeszcze raz stanęła przed wyborem biorąc pod uwagę swój stan zdrowia, to byś je pozostawiła?[/quo

Hejka Anitko, tak sam lekarz gin-onkol doradzil ten preparat, wczesniej lykalam Castangus, czyli wyciag z niepokalanka, ale nie dawal rady. Czy myslisz ze nie powinnam lykac fitohormonów? uderzenia goraca mi dokuczaja bardzo Wahania nastrojów i depresja lapie przez te hormony, lub przez chorobe , juz sama nie wiem? ale przeciez takie ziola lepsze niz HTZ. Nie wwiem czy sa tu Syrenki z A1G1 ktore lykaja cos na chirurgiczna menopauze?

[Anita71]

Gabi moja gin- onko jest przeciwna przepisaniu mi HTZ a miałam stan przednowotworowy, pozwolila mi na stosowanie preparatów ziołowych ale takich które nie zawierają soi! Ja nic nie biorę, coś wykupiłam potem wylądowało na półce w szafce bo już nie pamiętam, ale chyba doczytałam sie też czegoś złego o koniczynie, Szklanka chyba brała jakieś ziołowe może coś napisze. Syrenka Kalliope miała operację onkologiczną nie brała hormonów, ale potem coś lekarz przepisał, dawno Jej nie było na Forum.

[anulek]

Mi powiedziano że mam się nie pieścić tylko uczyć się żyć na nowo. Nie biorę nic. Dłuo po operacji moim przyjacielem był wentylator szczególnie nocą 😄. Minęło po około 2 latach.