Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Marzenko bardzo się ciszę, że dzielnie przetrwałaś ten trudny urlopowy czas w pracy
Czego my nie damy rady przetrwać
Mam nadzieję że wysiłek Ci się opłacił oby 🙏💋☺

Dziękuję Oliczku Dałam radę i mój wysiłek się opłacał. Czuję się coraz lepiej, już nie człapię powoli, ale chodzę energicznym krokiem, jak przed operacją. Jestem silniejsza i nie męczę się tak szybko. Brzuszek też w lepszej kondycji, choć jest jeszcze twardy i okrąglutki. Powiem coś jeszcze, bo to myślę ważne dla dziewczyn, które są przed i dochodzą do zdrowia po tak obciążającej fizycznie i psychicznie operacji. Otóż miałam już swój drugi pierwszy raz. I powiem szczerze, nie był fajny, bo oboje byliśmy zbyt spięci i chyba za szybko... Ale drugi raz był cudowny, rano, bez pośpiechu.... Dziewczyny Nic się nie zmieniło. Jest tak samo, jak przed operacją.... Może rzeczywiście ta blokada jest w głowie... Życzę Wam, aby u Was też tak było.

Marzenko

Marzenko i jezeli jeszcze przy tym byly podniecone brzuszne motyle to naprawde super

Anitko Było idealnie i motyle były wszędzie, tak czułam i tak lubię Myślę Anitko, że te ciągłe dolegliwości sprawiły, że masz blokadę i nie potrafisz do końca czerpać przyjemności z tej sfery życia. Ale to minie, wyleczysz się i znów poczujesz motylki... I ćwicz mięśnie Kegla, pomagają...

Marzenko Kochana naprawde ciesze sie razem z Toba a miesnie cwicze jak tylko sobie przypomne😆

Marzenko super kolejna dobra wiadomość
Anitko oby i u Ciebie dobrze się ułożyło🙏

Dzisiaj minęło 4 miesiące od operacji. Czuję się dobrze, ale brzuszek nadal duży i twardawy, ciągnie. Pęcherz też podobnie, może trochę lepiej, biegam do toalety w nocy co 2, 3 czasem 4 godziny...Ze 2 razy zdarzyło się co pięć, ale potem brzuszek boli. Brzuszek nie lubi, żadnych obcisłych ubrań, bo boli, więc ubieram luźniejsze... Pracuję i to na wysokich obrotach, ale nie dźwigam, max 2/3 kg. Czy jest lepiej? W pewnym sensie tak, bo nie mam anemii i krwotocznych miesiączek. Ale jest tyle ograniczeń...Z każdym miesiącem lepiej, ale nie wierzę, że będzie jak przed operacją. Przeżyłam czas bólu, żalu i buntu... Prawie pogodziłam się z tą sytuacją... Ważne, że mogę żyć, kochać i być kochaną przez najbliższych. Staram się patrzeć optymistycznie w przyszłość. Teraz już niczego nie zmienię. Mam delikatne uderzenia goraca, ok 5 w ciągu doby, ale już mi nie przeszkadzają. Pomagają hormony, które biorę dopochwowo i na nawilżanie pochwy...Stałam się innym człowiekiem po operacji. Czasem wydaje mi się, że to nie ja, nie przejmuję się już tak błachostami... Mąż pyta, kto przechodzi menopauzę, ty czy ja...Coś muszę zmienić w swoim życiu, taki mam cel, pracuję nad tym...Dziękuję, że jesteście Dziewczynki z Syrenkowa. Bez Was byłoby tak pusto

Marzenko, dzięki za wyznanie, życzenia z okazji następnej miesięcznicy. Pięknie opisałaś Twój stan i uczucia. Po operacji zawsze się zmieniamy, mamy przemyślenia, przewartościowujemy nasz świat i nie rozmieniamy się na drobne.

Dzięki Aneczko Tylko Syrenka może to zrozumieć. Trzymam kciuki za wyleczenie Twoich schorzeń.

A ja dziękuję Marzenko Tobie za to, że jesteś i że jesteś taka jaka jesteś

Anitko Dziękuję

Jak ten czas leci.Już 4 miesiące.Ja przegapiłam swoje 3.Ciesze się źe wszystko idzie u Ciebie ku dobremu i źyczę źeby wszystkie zmiany jakie sobie zaplanowałaś udało Ci się zrealizować.

Dziękuję Danusiu i Tobie życzę dużo zdrówka i powrotu do pracy optymalnego dla Twojego organizmu. Ja myślę, ze te powroty są gorsze od cierpień związanych z operacją. Musimy pracować, żeby godnie żyć, a praca fizyczna nie jest wskazana po naszych operacjach. Błędne koło...

Marzenko a Wrocław dla odpoczynku ? 🙏

Kochana Olikkk Bardzo chętnie spotkałabym się z Wami, ale...ciągle jestem w pracy. 11 godzin od poniedziałku do piątku, a czasem dłużej, do tego wieczory, noce, weekendy... Jestem gościem w domu i jak mam wolną sobotę albo niedzielę albo i to i to( rzadko), to padam...A mój mąż i tak ciągle tęskni... Może kiedyś się spotkamy, na tę chwilę, to niestety nie jest możliwe. Dziękuję Oliczku, że o mnie pomyślałaś

Dokładnie rok temu dowiedziałam się, że muszę mieć usunięty trzon macicy....Dostałam skierowanie do szpitala na operację.... Dziś czuję ulgę, że mam to już za sobą. Nie wszystko poszło tak jak chciałam, ale cieszę się tym co mam, choć czasem lubię trochę ponarzekać...Pozdrawiam Oliczka z Dziewczynkami z Syrenkowa i dziękuję za ogromne wsparcie.

Marzenko Dziewczyno z Syrenkowa chyba się nie żegnasz z nami co?
Czyli jesteśmy 3 jesienne byłe Krewetki z ubiegłego roku, które dowiedziałyśmy się o konieczności operacji Stynka, Ty i ja. Tak ulga jest, że ma to się już za sobą. No i fajnie, że jesteś z nami tu Kochana!