Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Dziękuję Oliczku za informacje

Zbliża się Dzień Zaduszny. Wracają szczególnie w tym okresie wspomnienia o zmarłych. Zerknęłam na ostatnie posty w tym wątku i się rozkleiłam. Ogromny żal ściska za serce. Szczególnie bliska była mi Ania . Była taka pełna radości życia, z ogromnym poczuciem humoru i wielką empatią. Przeszła w swoim życiu wiele, a cudownie wspierała kogo tylko mogła. Chociaż Jej nie znałam osobiście, ale byłyśmy sobie bardzo bliskie ( mieszkałyśmy na innych krańcach Polski ). Kontakty na różne możliwe sposoby. Wiele zaskakujących, miłych i budujących na duchu niespodzianek. Nagle wszystko się urwało. Galop się skończył. Została pamięć.

Dwie zmarłe Syrenki przypomniały mi się podczas modlitwy. W sensie dały znać o sobie. Renia skierowała moje myśli na pokorę. Nie bardzo rozumiejąc ten zamysł podzieliłam się tym z Oliczkiem, która ku mojemu zdumieniu powiedziała jak bardzo dużą rolę ta cecha odegrała w życiu Reni . Natomiast Ania według mnie potrzebowała modlitwy

Otoczmy modlitwą nieodżałowane nasze Syrenki, które były z nami przez pewien etap swojego ziemskiego życia . Panie Boże Miłosierny spraw, aby mogły cieszyć się wieczną szczęśliwością w Twoim Królestwie i stamtąd nas wspierać w naszych codziennych zmaganiach

Tak Eli, wszystkie Je pamiętam, czytałam ich wątki, a czy możesz mi przesłać link do wątku Ani? Towarzyszyło mi duże wzruszenie, kiedy czytałam i o Reni i Wikiam, płakałam z Nimi, z Wami. Na pewno o nich nie zapomnę i będę sie modlić.

Aneczko do Aniu pokoiku to się raczej nie dostaniesz bo ja przynajmniej jak Ją czytałam to w starych pogaduchach na gazeta.pl czy jakoś tak.
Też czytałam chyba o Wszystkich Naszych Syrenkach, które odeszły, były bardzo dzielne

Dzisiaj w kaplicy szpitalnej modląc się wspomniałam o zmarłych Syrenkach...
Też bardzo się wzruszyłam czytając Ich historie... przestałam czytać i łzy mi pociekły przy fragmencie, kiedy mama jednej z syrenek zapytała: czy Ty tego raka jakoś czujesz? Odpowiedź była przecząca.
Moja mama dzień wcześniej podobne pytanie mi zadała Nigdy nie czułam... bardzo bałam się wtedy o swoje życie

miałam tego nigdy nie pisać, ale obawiam sie ze zwykłe Syrenki nie rozumieją w pełni odczuć onkoSyrenek

Aneczko nie było indywidualnego wątku Ani.


Tośka nie bardzo Cię rozumiem . Od początków istnienia naszego forum wszystkie Syrenki ( bez względu na to czy onko czy nie ) starają się wspierać najbardziej potrzebujące istotki, a szczególnie właśnie onko. Wystarczy poczytać o Ich walkach. Niektórym się udało , a niektórym niestety nie . Siła Wyższa .
Uważam też, że każdej naszej Syrence, która odeszła do innego świata należy się modlitwa i pamięć. Jak to wcześniej zresztą wspomniała Olikkk.

dla wszystkich syrenek które odeszły....wczoraj pożegnałam jedną z nas. Nie była na forum.

Aniu i wszystkie Syrenki, które odeszły od nas odpoczywajcie w pokoju wiecznym i czuwajcie nad naszym Syrenkowem

wspierajcie nas kochane Syrenki
My prosimy nieustannie o życie wieczne dla Was

Aniu nigdy Cię nie zapomnę . Zawsze byłaś blisko ze swoim ujmującym poczuciem humoru. Byłaś gotowa oddać szpik mojemu mężowi. Miałaś chęć przyjechać w odwiedziny z całym swoim zwierzęcym dobytkiem na drugi kraniec Polski . Ale nie zdążyłaś . Zawsze Twój rękaw był gotowy do tego, żeby się w niego wypłakać. Słowa otuchy i muza wysyłane z przez Ciebie były ukojeniem. Odpoczywaj w pokoju wiecznym . Amen

Amen.

Amen

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie

basia65 napisał(a):Wieczny odpoczynek racz im dać Panie

1 listopad to kolejna okazja, żeby przypomnieć sobie o Syrenkach, których nie ma już wśród nas, ale na zawsze pozostają w naszych sercach i wspominamy je nieustannie w modlitwie.
Dołączmy do naszych modlitw również te Syrenki, które być może też już odeszły, ale nikt nas o tym nie powiadomił....
Jeśli takie są, to niech wszystkie zaznają radości życia wiecznego i wspomagają nas z Góry na ile to możliwe
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie