Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Wszystkim cierpiącym i zmagającym się z chorobą swoją i bliskich słowa otuchy choć błahe są ogromne, ja w swoim życiu spotykam się ze śmiercią dość często, w bliskim otoczeniu straciłam ojca umierał na raka, będąc już w hospicjum zadzwonił do mnie i prosił mnie abym zrobiła dla niego to co mogę, czyli eutanazję,były to dla mnie najgorsze chwile w moim życiu, rozmawiałam z nim, mówiłam że nie mogę tego zrobić, on powiedział mi, że wie o tym ale przecież nikt by się nie dowiedział, łzy płynęły mi do oczu,strach odbierał mowę, ale wiedziałam że to jest prośba człowieka cierpiącego, modliłam się za niego, bo tyle byłam w stanie zrobić, w chwili śmierci powiedział że nie ma do mnie pretensji, że nie chciałam tego zrobić, ale ja mam tow pamięci na okrągło, choć minęło już 5 lat.

Aguho przykro mi bardzo
Nie chciałabym nigdy znaleźć się w takiej sytuacji z żadnej strony

Elu dziękuję

U mnie dziś było podobnie, choć uczestniczyłam we Mszy Św. z okazji 80 urodzin mojej mamy
Ponieważ dziś jest Światowy Dzień Chorego, więc w sposób szczególny myślałam też o wszystkich naszych Kobietkach, borykających się z problemami zdrowotnymi

Przy okazji chciałam Wam polecić lekturę listu naszego biskupa Wiktora Skworca z tej okazji.
U nas był czytany w niedzielę, a ponieważ można w nim znaleźć odpowiedź na pytania i wątpliwości, jakie ostatnio pojawiły się na naszym forum
w kontekście cierpienia i śmierci, to warto go przeczytać

http://ekai.pl/diecezje/katowicka/x75253/wiara-i-milosc-wobec-bolu-ciala-i-duszy-list-abp-skworca-przed-swiatowym-dniem-chorego-dokumentacja/

Wczoraj zaś uczestnicząc w ceremoniach pogrzebowych naszego sąsiada, była też w moich myślach i modlitwie Liwka ...

Oliku przeczytałam właśnie list Waszego biskupa, bardzo ciekawy i interesujący

Proszę Was o modlitwę i intencji Ewy tj. żona wujka mojego męża, (a że ten wujek jest tylko 9 lat starszy od mojego m. to mówimy sobie po imieniu), o ulgę w cierpieniu, niestety ale to jest rak, jest w hospicjum w Gdyni.

Może któraś z Was zechce skorzystać z zaproszenia na Tyski Wieczór Uwielbienia ?

http://gosc.pl/doc/1883387.W-sobote-XXIV-Tyski-Wieczor-Uwielbienia

Ja będę dopiero czwarty raz, Was również sedecznie zapraszam

moze powinnysmy sie modlic o zmiany w prawie polskim?

http://kajagodek.mobile.natemat.pl/9198 ... w-praktyce

Wiesz ja tez widzialam ten artykul i az mi sie slabo zrobilo..... to co sie dzieje to jak za czasow hitlera

w sumie kazda moglaby mi teraz rzucic w pysk ze sama zgodzilam sie na aborcje z dominikiem

Tosiu Kochana, ja nie jestem od tego, żeby osadzać kogokolwiek. Człowiek nigdy do końca nie wie, co by zrobił, gdyby był w konkretnej sytuacji.
Pamiętam jak byłam w pierwszej ciąży mając 32 lata. Przyszedł czas gdzie chodziły mi myśli po głowie, że urodzę chore dziecko. Mój serdeczny kolega pracował w szkole z dziećmi upośledzonymi umysłowo. Było tam większość dzieci z zespołem Downa. Zapytałam sie go , jak to jest z takimi dziećmi? A On odpowiedział: "kocha się je jeszcze mocniej". To sprawiło, ze nie zrobiłam badań prenatalnych, żeby nie mieć dylematu moralnego. Nie wiem co bym zrobiła, gdybym dowiedziała się , że urodzę chore dziecko. Dwie moje ciąże miałam zagrożone...
Na szczęście moje dzieci sa zdrowe. Ale nawet dzisiaj nie wiem, czy zdecydowałabym sie urodzić, gdybym wiedziała, że będą upośledzone umysłowo... Tego nie wiem i sie nie dowiem.
Wiem natomiast, ze rodzicom takich dzieci nie jest łatwo. Podziwiam ich determinację i siłę. Tosiu dla mnie jestes WIELKA!!!!!

dzieki Alicjo.
jednak musze sprostowac zeby nie wyszlo ze dochtory namowili mnie na aborcje z powodu uposledzen
zakażenie szło

Tosiu wiesz i Ty i my, że nikt nie ma prawa nikogo osądzać .... od tego jest Ktoś Wyżej, kto wie o nas wszystko i najlepiej,
a żadna z nas nie wie, co by zrobiła w takiej sytuacji

Oliku, Tosiu, Alicjo, ja też jestem zdania, że nikt nikogo nie powinien osądzać, dlatego staram się być w tej kwestii powściągliwa, ale wiadomo, że ludzie są omylni i nie zawsze to się udaje, niektórzy coś powiedzą i nie zastanawiają się nad tym, a potem tego żałują, ale to tak na marginesie

Zapraszam do poleconych przez Lagunę na FB rozważań Drogi Krzyżowej

http://itinerarium.pl/2014/03/06/o-odwage-i-wyzwolenie-z-leku/#.Uxmns_l5OSo

Bardzo polecam

Z małym opóźnieniem ( które łatwo nadrobić ) zapraszam Was na internetowe rekolekcje wielkopostne,
które oczywiście prowadzi Ojciec Szustak, znany nam i niezastąpiony

http://otoczlowiek.stacja7.pl/

Nie pamietam czy polecalam juz forme modlitwy jaka jest rozaniec rodzicow w intencji dzieci. codzien odmawiamy tylko jedna dziesiatke, zas wspolnie z innymi matkami caly rozaniec
Tu sie mozna zglosic


http://www.rozaniecrodzicow.pl/?o=form

Gromadza kolejne 20 i przysykaja ktora tajemnice odmawiasz

Przy okazji rekolekcji z Ojcem Pio, trafiłam na stronę, gdzie są Myśli Ojca Pio na każdy dzień w roku, które Wam bardzo polecam

http://forgione.republika.pl/Mysli.pdf

Ze strony https://www.facebook.com/pages/Pok%C3%B3j-i-Dobro/639970539372050

Kiedy przede mną straszna głębina
Boże ty o mnie nie zapominasz
Kto Tobie patrzy prosto w oczy
Ten się nie boi do wody skoczyć

http://m.youtube.com/watch?v=qU8ihoE4Ow0

http://photos.nasza-klasa.pl/17556208/2 ... 8b449.jpeg

Fenomen Jana Pawła II polegał między innymi na tym,
że z łatwością zaskarbiał sobie szacunek także ludzi niewierzących
i ludzi innych religii. Był ,jest i będzie autorytetem praktycznie
dla wszystkich Polaków. W naszej rzeczywistości to absolutna rzadkość.