Syrenki - kontynuacja forum "Usunięcie macicy i co dalej?"

Magdasz napisał(a):Anulek nie dźwigam Zastanawiam się tylko czy ogóle nie wskazane jest schylanie się czy raczej właśnie z podnoszeniem czegoś.

podnoszenie przede wszystkim ale schylanie też nie jest dobre - powoduje nacisk na brzuch

Jestem po kolejnej wizycie kontrolnej i.... kategoryczny zakaz dźwigania. Trochę ponosiłam ostatnio wnusia ( 12 kg ). Brzuch to jednak odczuł mimo, że upłynęło sporo czasu od operacji.

Czyli wygląda na to, że ten zakaz dźwigania to dożywotnio

Ja maluszków nie dźwigam od operacji,choć mam ogromną ochotę, bo kocham takie istotki niezmiernie
Zresztą stan rąk też mi na to nie pozwala

Wiem po sobie, żeby nie dźwigać, nie schylać się, nie obciążać... U mnie grozi przepukliną...

Gonia napisał(a):Czyli wygląda na to, że ten zakaz dźwigania to dożywotnio

Tak, starałam się to dać do zrozumienia, ale nie zawsze trafia do odbiorcy

Odbiorca niby rozumie, ale czasem się zapomni
A przecież to nie jest błaha sprawa. Trzeba ciągle o tym pamiętać niestety. Takie przeciążenia w rezultacie mogą powodować obniżenie narządów, nietrzymanie moczu...

Kurcze, raz dźwignęłam przedwczoraj psa, odruchowo, i potem wieczorem miałam plamienie! A dodam, że pies nie jest duży, tak gdzieś 14 kg…. Także trzeba serio uważać!

14 kg to niedużo dwa tygodnie po operacji ?
To jest zbrodnia

Bunia napisał(a):Kurcze, raz dźwignęłam przedwczoraj psa, odruchowo, i potem wieczorem miałam plamienie! A dodam, że pies nie jest duży, tak gdzieś 14 kg…. Także trzeba serio uważać!

Na razie możesz podnieść 1kg i to niezbyt często! Po 3 miesiącach 5kg i lepiej więcej nie nosić nigdy.
Plamienie to najmniejszy problem, jak Ci się pozrywa wszystko w środku to dopiero będą problemy. Masz to co Ci zostało podwieszone na więzadłach - rozciągającej się gumie do majtek jak za PRL-u.
Jak nie wróci do wyjściowej pozycji to majtki spadną. Tak, że odradzam podnoszenie.

Ło matkooo! Nie straszcie! To się już nie powtórzy 😬

Hug jesteś niesamowita! Te gumki i majtki no nie moge

Anita71 napisał(a):Hug jesteś niesamowita! Te gumki i majtki no nie moge

Cześć. 17.01.23 wycięto mi trzon macicy i obydwa jajowody. Po tym co tu przeczytałam to jestem przerażona. Sądziłam że po miesiącu, góra dwóch wrócę do normalnego funkcjonowania i do pracy( praca fizyczna- dźwiganie). Jestem akurat w trakcie rozwodu. Wychowuję 10letnią córkę. Będąc na zwolnieniu mam dużo mniejszą wypłatę. Nie chcę sobie zaszkodzić ale muszę jakoś żyć. Możecie mnie jakoś podnieść na duchu? Pozdrawiam

Agnieszka1981 napisał(a):Cześć. 17.01.23 wycięto mi trzon macicy i obydwa jajowody. Po tym co tu przeczytałam to jestem przerażona. Sądziłam że po miesiącu, góra dwóch wrócę do normalnego funkcjonowania i do pracy( praca fizyczna- dźwiganie). Jestem akurat w trakcie rozwodu. Wychowuję 10letnią córkę. Będąc na zwolnieniu mam dużo mniejszą wypłatę. Nie chcę sobie zaszkodzić ale muszę jakoś żyć. Możecie mnie jakoś podnieść na duchu? Pozdrawiam

Nie powiedzieli Tobie, że nie będziesz mogła nosić nic ponad 5kg do końca życia? Pewnie "zapomnieli"...
Do pracy się nie spiesz, nie warto ryzykować zdrowiem. Kasa kasą ale jak wrócisz do pracy to dostać ponownie zwolnienie jest bardzo trudno bo na to samo już być nie może skoro wyleczyli. Tak, że dobrze się zastanów. Co do dźwigania naprawdę serdecznie odradzam i teraz i w przyszłości.

"Będąc na zwolnieniu mam dużo mniejszą wypłatę"
pomyśl o tym tak: mniej wydasz: na przejazdy, na buty, nie będziesz się malować, perfumować, pakować kanapek do pracy, w domu dla córki i siebie zrobisz pyszne domowe obiadki (i nie tylko!). Możesz jeszcze poprosić o zapomogę w zakładzie pracy lub ośrodku pomocy. Ewentualnie jeszcze alimenty od męża. Jeśli jesteś ubezpieczona to może należy Ci się odszkodowanie?
Z dźwiganiem daj sobie spokój. Zresztą nie wiadomo, czy lekarz medycyny pracy pozwoli na taką pracę.
Ps. Agnieszko! Ty jesteś dopiero trzy dni od operacji! Na razie zdrowiej, dochodź do siebie i nie planuj dalej niż do jutra (a to i tak długo)

Imienniczki mija kochana, mi też lekarz powiedział, max 5 kg do końca życia. A mój pies waży 7 i nie chodzi sam po schodach, he, he…
Poradzisz sobie. Jak masz teraz czas pomyśl sobie jak możesz się może przebranżowić. Albo dogadać się z pracodawcą, co zrobić i gdzie Cię przesunie, żebyś nie musiała dźwigać. Prac różnych możesz mieć mnóstwo, a zdrowie jedno.
Złóż papiery do MOPS o ustalenie grupy niepełnosprawności. Jak trafisz jak ja na orzecznika- dobrego człowieka, da Ci grupę wg której będziesz mieć zakaz dźwigania i to pracodawca musi się dostosować. Może załapiesz się na zasiłek pielęgnacyjny, to zaledwie 205 zł miesięcznie ale zawsze.
Nie spiesz się do pracy- 8 tygodni po Twojej operacji to absolutne minimum( miałaś laparoskopowo czy normalne cięcia, wtedy jeszcze dłużej).Wiadomo, że kasa jest ważna, tym bardziej że wszystko piekielnie drogie, ale powtórzę, zdrowie jest jedno.
Pocieszam Cię z całego serca, wszystko wróci za jakiś czas do normy. Błagam Cię - nie dźwigaj, nawet garnek z zupą to teraz za dużo. Uważaj bardzo na siebie i nos do góry, wszystko sobie poukładasz- teraz zaangażuj kogo się da. 10cio letnia córa da radę wiele rzeczy zrobić sama, a nawet za Ciebie. Zaangażuj przyjaciół, sąsiadów, rodziców, dobrzy ludzie są, chcą pomagać, kiedyś się odwdzięczysz…

Dziękuję za odpowiedź. Lekarze powiedzieli że po operacji zmieni się tylko to że nie będę mogła mieć dzieci. Nic nie mowili że nie będę mogła dzwigać. Muszę sobie to wszystko poukładać w głowie. Teraz muszę skupić się na tym żeby wrócić do sił. 🙂